محمدحسین بن حیدرعلی غاضری

محمّدحسین غاضری (متولد دی 1309) فرزند حیدرعلی غاضری (محفوظ)، شاعر معاصر، در اصفهان بود.

زندگی نامه

وی ابتدا در مکتب خانه شیخ حسن جناب تحصیل را آغاز کرد و سپس] در مدرسه قدسیه تا ششم ابتدائی تحصیل کرد. سپس به طور شبانه دوره متوسطه را در آموزشگاه شمس سپری نمود. وی حدود 25سال در کارخانه آجر مشغول به کار بوده و سپس به آجرفروشی پرداخته است. وی در 16سالگی به همراه پدرش که شاعر بود در یکی از انجمن های ادبی اصفهان حضور یافته و با خواندن شعری نزد «صغیر اصفهانی» مورد تشویق قرار گرفته است.

ابتدا «زیبا» تخلّص می کرد ولی مدتی بعد آن را ترک کرده و به نام خانوادگی «غاضری» تخلّص نمود. اشعارش اغلب پند و اندرز و حکایات اخلاقی است و گاهی نیز در هزل و مطایبه شعر می سراید. در مدح و مرثیه چهارده معصوم علیهم السلام نیز اشعاری دارد. اشعارش را درقالب غزل، قصیده، رباعی و مثنوی سروده است. دیوان شعر او هنوز چاپ نشده است.

ابیات زیر از اوست:

زان پیش که در دهر نیابی اثر من		ای دوست نظر کن به من و چشم تر من
دل از غم عشق رُخَت ای دوست ز کف رفت		باز آی که از هجر تو خون شد جگر من

وفات

او در تكيه گلزار واقع در تخت فولاد مدفون است.

منبع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.