این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسین خان بن حسن خان نظمی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
(درج شعر) |
||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
ابیات زیر از اوست: | ابیات زیر از اوست: | ||
{{شعر}} | |||
این لاله که رست است بر دامن کوه | {{ب|این لاله که رست است بر دامن کوه|و آراسته است پای تا گردن کوه}} | ||
{{ب|داغی است ز مرگ کوهکن مانده به جا|هر سال چو لاله سرزند بر تن کوه<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 510 و 511؛ تربت پاکان قم، ج1، ص647.</ref>}} | |||
و آراسته است پای تا گردن کوه | {{پایان شعر}} | ||
داغی است ز مرگ کوهکن مانده به جا | |||
هر سال چو لاله سرزند بر تن کوه | |||
== وفات == | == وفات == | ||
سرانجام در شب دوشنبه 15 ذیحجه | سرانجام در شب دوشنبه 15 ذیحجه 1362 در قم وفات یافته و همان جا مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص662-663.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۱ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۱۷
میرزا حسین خان نظمی مشهور به نظام همایون بن میرزا حسن خان شاعر ادیب و از افسران شهربانی در اصفهان بود.
معرفی
وی در اصفهان متولّد و در این شهر تحصیل کرد. میرزا حسین خان نظمی طبع شعر داشت و «نظمی» تخلّص می کرد و از اعضای انجمن ادبی شیدا بود. وی در ارتش استخدام شده و تا درجه سرهنگی ارتقاء یافت. اشعارش در مجله دانشکده (اصفهان) به طبع می رسید.
ابیات زیر از اوست:
| این لاله که رست است بر دامن کوه | و آراسته است پای تا گردن کوه | |
| داغی است ز مرگ کوهکن مانده به جا | هر سال چو لاله سرزند بر تن کوه[۱] |
وفات
سرانجام در شب دوشنبه 15 ذیحجه 1362 در قم وفات یافته و همان جا مدفون شد.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.