این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حسن دشتکی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ایجاد رده) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ حسن دشتکی'''، عالم فاضل ادیب، در اصفهان است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص574.</ref> | '''شیخ حسن دشتکی'''، عالم فاضل ادیب، در اصفهان است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص574.</ref> | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
وی از شاگردان [[محمد بدیع موسوی درب امامی|حاج میرزا بدیع درب امامی]]، آخوند [[محمدحسین بن اسدالله کرمانی اصفهانی|ملّا محمّد حسین کرمانی]] و آقا [[سید محمدباقر درچهای|سیّد محمّد باقر درچه ای]] بوده، در [[مدرسه جده بزرگ|مدرسه جده]] ساکن و سطوح فقه و ادبیات تدریس مینمود. وی در سال 1344ق وفات یافته و در کنار جاده قدیم شیراز در تخت فولاد (خارج از تکیه آباده ای) مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 207 و 208؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص473؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص225.</ref> | وی از شاگردان [[محمد بدیع موسوی درب امامی|حاج میرزا بدیع درب امامی]]، آخوند [[محمدحسین بن اسدالله کرمانی اصفهانی|ملّا محمّد حسین کرمانی]] و آقا [[سید محمدباقر درچهای|سیّد محمّد باقر درچه ای]] بوده، در [[مدرسه جده بزرگ|مدرسه جده]] ساکن و سطوح فقه و ادبیات تدریس مینمود. وی در سال 1344ق وفات یافته و در کنار جاده قدیم شیراز در تخت فولاد (خارج از تکیه آباده ای) مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 207 و 208؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص473؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص225.</ref> | ||
سطر ۸: | سطر ۸: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] |
نسخهٔ ۱۱ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۴
شیخ حسن دشتکی، عالم فاضل ادیب، در اصفهان است.[۱]
معرفی
وی از شاگردان حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملّا محمّد حسین کرمانی و آقا سیّد محمّد باقر درچه ای بوده، در مدرسه جده ساکن و سطوح فقه و ادبیات تدریس مینمود. وی در سال 1344ق وفات یافته و در کنار جاده قدیم شیراز در تخت فولاد (خارج از تکیه آباده ای) مدفون شد.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.