این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالله محیط سامانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
سطر ۲۳: سطر ۲۳:


==پانویس==
==پانویس==
<br />
<references /><br />


==منبع==
==منبع==

نسخهٔ ‏۸ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۴۹

عبدالله سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نورالله عمّان سامانی بن عبدالله ذرّه سامانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری است.

در سال 1290ق متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج الشّعرایی یافت.

مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده است.


این بیت از اشعار اوست:

بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس


وفات

وی در اواسط جمادی الاولی سال 1355ق وفات یافت و در بالای قبر دهقان در سامان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است:

رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه»«محیط رحمت حق شد محیط عمانی»


[۱] [۲]

پانویس

  1. تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص431؛ شناخت سرزمین چهارمحال، ج2، صص 614-617.
  2. مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 357.


منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.