این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «عبدالله محیط سامانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
A.mozafari (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
A.mozafari (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<br /> | <references /><br /> | ||
==منبع== | ==منبع== |
نسخهٔ ۸ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۴۹
عبدالله سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نورالله عمّان سامانی بن عبدالله ذرّه سامانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری است.
در سال 1290ق متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج الشّعرایی یافت.
مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده است.
این بیت از اشعار اوست:
بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس | هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس |
وفات
وی در اواسط جمادی الاولی سال 1355ق وفات یافت و در بالای قبر دهقان در سامان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است:
رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه» | «محیط رحمت حق شد محیط عمانی» |
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.