این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سیدحسین بن محمد علوی آوی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ویرایش جزئی) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش متن) |
||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. <ref>بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص ۱۰۳؛ اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۴۴.</ref> | از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. <ref>بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص ۱۰۳؛ اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۴۴.</ref> | ||
از اشعار اوست: | ابیات زیر از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
نسخهٔ ۱ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۵۸
حسین بن محمد آوی، (ابی الرضا علوی) از علمای شاعر که در قرن هشتم قمری زندگی می‌کرده است.
وی اصالتاً از سادات آوه ( فی‌مابین قزوین و همدان) بود و بعداً به کاشان و از آنجا به اصفهان آمده و در آنجا ساکن شد و در سال ۷۲۹ کتاب «محاسن اصفهان» را از عربی به فارسی ترجمه کرده است.
از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. [۱]
ابیات زیر از اشعار اوست:
| اصفهان بین که چون بهشت برین | خانه حور و ملک رضوان شد | |
| از اعتدال حیات‌بخش بهار | خرم و تازه روی و خندان شد | |
**** | ||
| سرۀ البطن ربع مسكون بود | غرۀ الوجه ملک سلطان شد | |
| اهل او هریکی سکندر گشت | زنده رودش زلال حیوان شد | |
پانویس
- ↑ بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص ۱۰۳؛ اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۴۴.
منبع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.