این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالرحمان سخاوتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
سطر ۱: سطر ۱:
'''عبدالرحمن سخاوتی''' فرزند کریم متولد ۱۳۴۶ ش، فاضل و مدرس در [[حوزه علمیه اصفهان]] بود. وی فرد منبری به حساب می‌آمد.
'''عبدالرحمن سخاوتی''' فرزند کریم متولد ۱۳۴۶ ش، فاضل و مدرس در [[حوزه علمیه اصفهان]] بود. وی فرد منبری به حساب می‌آمد.
<ref>خودشان</ref>
شاعر متخلّص به '''سخاوت'''، ابیات زیر از اشعار اوست در مصیبت قاسم (ع):
شاعر متخلّص به '''سخاوت'''، ابیات زیر از اشعار اوست در مصیبت قاسم (ع):


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|قاسما رفتی و بر جانم شرر افروختی|جامه ای از حزن و ماتم بر وجودم دوختی}}
{{ب|قاسما رفتی و بر جانم شرر افروختی|جامه ای از حزن و ماتم بر وجودم دوختی}}
{{ب|همّتت نازم که همچون باب مظلومت به خلق|درس ایثار و وفا از مکرمت آموختی<ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۰۶؛ شعرای پارسی سرای ولائی</ref>}}
{{ب|همّتت نازم که همچون باب مظلومت به خلق|درس ایثار و وفا از مکرمت آموختی<ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۰۶؛ خودشان </ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}



نسخهٔ ‏۳۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۲

عبدالرحمن سخاوتی فرزند کریم متولد ۱۳۴۶ ش، فاضل و مدرس در حوزه علمیه اصفهان بود. وی فرد منبری به حساب می‌آمد. شاعر متخلّص به سخاوت، ابیات زیر از اشعار اوست در مصیبت قاسم (ع):

قاسما رفتی و بر جانم شرر افروختیجامه ای از حزن و ماتم بر وجودم دوختی
همّتت نازم که همچون باب مظلومت به خلقدرس ایثار و وفا از مکرمت آموختی[۱]


پانویس

  1. بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۰۶؛ خودشان


منبع

برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.