این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین فارسی شیرازی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.javani (بحث | مشارکت‌ها) (لینک زدن) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ محمدحسین فارسی شیرازی''' فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین سید حجت الاسلام شفتی است.<ref>ازشعرای فارسی سرای ولائی</ref> | '''شیخ محمدحسین فارسی شیرازی''' فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین [[سید محمدباقر موسوی شفتی|سید حجت الاسلام شفتی]] است.<ref>ازشعرای فارسی سرای ولائی</ref> | ||
درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست. | درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست. | ||
نسخهٔ ۲۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۱۲
شیخ محمدحسین فارسی شیرازی فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین سید حجت الاسلام شفتی است.[۱]
درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست.
از اشعار اوست :
| مرا مرغ روان دارد به پرواز | نیم چون دیگران در جنگل آز | |
| چنان شایسته دارم دستگاهی | به بزم دل زالطاف الهی | |
| که پیش همتم عالم غباری است | بساط سلطنت بیهوده کاری است [۲] |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.