این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید حسین خلیلیان»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
سطر ۱: سطر ۱:
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۶۷/۷/۲۷|مکان درگذشت=کردستان -عملیات والفجر۴|پدر=عبدالله|تاریخ تولد=۱۳۴۲|مکان تولد=اصفهان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه ذوالفقار|حوزه علمیه ذوالفقار{{سخ}} اصفهان]]|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=H-khaliliyan.jpg}}
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۶۷/۷/۲۷|مکان درگذشت=کردستان -عملیات والفجر۴|پدر=عبدالله|تاریخ تولد=۱۳۴۲|مکان تولد=اصفهان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه ذوالفقار|حوزه علمیه ذوالفقار{{سخ}} اصفهان]]|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=H-khaliliyan.jpg}}


{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''حسین خلیلیان''' یکم آبان ۱۳۴۲، در روستای گورتان از توابع شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله و مادرش پری نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح مقدمات]] پرداخت. به عنوان بسیجی درجبهه حضور یافت. بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و چهاردهم شهریور ۱۳۷۱، پس از تفحص در گلستان شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]، ص۳۰۳</ref>
طلبه{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''حسین خلیلیان''' به عنوان بسیجی درجبهه حضور یافت. بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و چهاردهم شهریور ۱۳۷۱، پس از تفحص در گلستان شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]، ص۳۰۳</ref>


==زندگینامه==
==زندگینامه==
از شاگردان ممتاز [[حوزه علمیه ذوالفقار|مدرسه علميه ذوالفقار]] بود كه سطوح درسی خود را تا شرح لمعه و اصول فقهرساند و هنگامی كه وظيفه خويش را در ياری رساندن به رزمندگان در جهات تبليغی و رزمی ديد،فرمان امامش را اجابت كرد و به جبهه های حق عليه باطل شتافت. در عمليات های فتح المبين، والفجرمقدماتی و والفجر۴ شركت نمود و فداكاری ها و جانفشانی ها داشت. آخرين اعزامش عمليات والفجر۴بود كه پيش از عزيمت، راهی بارگاه امام ثامن ضامن حضرت ابا الحسن الرضا(ع) شد و شايد دعاهايشّه شريفه به اجابت رسيد و در همان عمليات شربت شهادت نوشيد. حدود ده سال، پيكر پاكشدر آن قبدر منطقه عملياتی ماند و در تاريخ ۷۱/۴/۲۳ بر دستان با كرامت مردم اصفهان تشييع شد. مهمترين ويژگی های اخلاقی اش، توجه به صله رحم، ميهمان نوازی و امانت داری بود.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص۸۷</ref>
یکم آبان ۱۳۴۲، در روستای گورتان از توابع شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله و مادرش پری نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح مقدمات]] پرداخت. از شاگردان ممتاز [[حوزه علمیه ذوالفقار|مدرسه علميه ذوالفقار]] بود كه سطوح درسی خود را تا شرح لمعه و اصول فقهرساند و هنگامی كه وظيفه خويش را در ياری رساندن به رزمندگان در جهات تبليغی و رزمی ديد،فرمان امامش را اجابت كرد و به جبهه های حق عليه باطل شتافت. در عمليات های فتح المبين، والفجرمقدماتی و والفجر۴ شركت نمود و فداكاری ها و جانفشانی ها داشت. آخرين اعزامش عمليات والفجر۴بود كه پيش از عزيمت، راهی بارگاه امام ثامن ضامن حضرت ابا الحسن الرضا(ع) شد و شايد دعاهايشّه شريفه به اجابت رسيد و در همان عمليات شربت شهادت نوشيد. حدود ده سال، پيكر پاكشدر آن قبدر منطقه عملياتی ماند و در تاريخ ۷۱/۴/۲۳ بر دستان با كرامت مردم اصفهان تشييع شد. مهمترين ويژگی های اخلاقی اش، توجه به صله رحم، ميهمان نوازی و امانت داری بود.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص۸۷</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۲۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۴

شهید حسین خلیلیان
H-khaliliyan.jpg
زادهٔ۱۳۴۲
اصفهان
درگذشت/شهادت۶۷/۷/۲۷
کردستان -عملیات والفجر۴
مدفنگلستان شهدای اصفهان
محل تحصیلحوزه علمیه ذوالفقار
اصفهان
والدین
  • عبدالله (پدر)

طلبه شهید حسین خلیلیان به عنوان بسیجی درجبهه حضور یافت. بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و چهاردهم شهریور ۱۳۷۱، پس از تفحص در گلستان شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]

زندگینامه

یکم آبان ۱۳۴۲، در روستای گورتان از توابع شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله و مادرش پری نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح مقدمات پرداخت. از شاگردان ممتاز مدرسه علميه ذوالفقار بود كه سطوح درسی خود را تا شرح لمعه و اصول فقهرساند و هنگامی كه وظيفه خويش را در ياری رساندن به رزمندگان در جهات تبليغی و رزمی ديد،فرمان امامش را اجابت كرد و به جبهه های حق عليه باطل شتافت. در عمليات های فتح المبين، والفجرمقدماتی و والفجر۴ شركت نمود و فداكاری ها و جانفشانی ها داشت. آخرين اعزامش عمليات والفجر۴بود كه پيش از عزيمت، راهی بارگاه امام ثامن ضامن حضرت ابا الحسن الرضا(ع) شد و شايد دعاهايشّه شريفه به اجابت رسيد و در همان عمليات شربت شهادت نوشيد. حدود ده سال، پيكر پاكشدر آن قبدر منطقه عملياتی ماند و در تاريخ ۷۱/۴/۲۳ بر دستان با كرامت مردم اصفهان تشييع شد. مهمترين ويژگی های اخلاقی اش، توجه به صله رحم، ميهمان نوازی و امانت داری بود.[۲]

منابع