این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالحسین قدسی»
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
از اوست:{{شعر}} | از اوست:{{شعر}} | ||
{{ب|گر عرش شود فرش ره سم سمندش|بر خویش ببالد ز چنین بخت بلندش}} | {{ب|گر عرش شود فرش ره سم سمندش|بر خویش ببالد ز چنین بخت بلندش}} | ||
{{ب|ماه نو و بدر فلک و خوشه پروین|عکسی بود از فعل و سم و میخ سمندش}}{{پایان شعر}} | {{ب|ماه نو و بدر فلک و خوشه پروین|عکسی بود از فعل و سم و میخ سمندش}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
برخى از ابيات آن چنين است:{{شعر}} | برخى از ابيات آن چنين است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|هواى ساحل زاينده رود اصفاهان|هماره چون دم عيسى به مرده بخشد جـان}} | {{ب|هواى ساحل زاينده رود اصفاهان|هماره چون دم عيسى به مرده بخشد جـان}} | ||
{{ب|خصوص موسم ارديبهشت بـر لـب كشـت|كه می وزد بـه مشـام خـرد نسـيم بهشـت<ref>تذکرة الشعرای تخت فولاد اصفهان صص۴۶٣، ۴</ref>}} | {{ب|خصوص موسم ارديبهشت بـر لـب كشـت|كه می وزد بـه مشـام خـرد نسـيم بهشـت<ref>تذکرة الشعرای تخت فولاد اصفهان صص۴۶٣، ۴</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
= وفات = | = وفات = | ||
قدسی سرانجام در | قدسی سرانجام در ۵ صفر ۱۳۶۶ق [مطابق با ۸ دی ۱۳۲۵ش] وفات یافته و در صحن تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون شد.<ref>'''مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،''' ج ۴، ص ۱۶۶.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۳۱: | سطر ۳۴: | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منبع== | ||
برگفته از کتاب: '''مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.''' | برگفته از کتاب: '''مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.''' | ||
نسخهٔ ۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۲۴
عبدالحسین خوشنویس معروف و متخلّص به «قدسی» فرزند میرزا محمّدعلی خوشنویس اصفهانی بن محمّد، شاعر ادیب و خوشنویس فاضل در قرن چهاردهم هجری.
معرفی
وی در شب 4 رمضان المبارک 1287ق در اصفهان متولّد گردید. و در خدمت آقا سیّد محمّدباقر درچه ای، آخوند ملاّ محمّد کاشانی و سایر علمای اصفهان تحصیل کرد. انواع خطوط خصوصا نسخ و رقاع را خوش می نوشت. او در ربیع الاوّل 1326ق مدرسه قدسیه را در اصفهان افتتاح کرد و باید او را از پیشروان فرهنگ جدید و خدمتگزاران واقعی علم و ادب نامید.
قدسی جامع فضائل و کمالات صوری معنوی بود و در انواع فنون شعر خصوصا غزل و مادّه تاریخ مهارت داشت. او در راستی و درستی و صداقت و پاکدامنی به حدّ کمال و در نگاهداشت دوستی بی اندازه باوفا و ثابت قدم بود.
او ده ها جلد کلام اللّه مجید را کتابت کرد.
خواهرزاده اش ادیب دانشمند میرزا حبیب اللّه نیّر نیز مادّه تاریخ وفاتش را چنین گفته است:
لما فقدت ادیبا قل لرحلته: «عبدالحسین انّی فی جنّه القدس»
از آثار مرحوم قدسی کتاب «تحفه الفاطمیه» و کتاب «شرعیات» جهت مدارس جدید به طبع رسیده است.[۱]
از اوست:
| گر عرش شود فرش ره سم سمندش | بر خویش ببالد ز چنین بخت بلندش | |
| ماه نو و بدر فلک و خوشه پروین | عکسی بود از فعل و سم و میخ سمندش |
برخى از ابيات آن چنين است:
| هواى ساحل زاينده رود اصفاهان | هماره چون دم عيسى به مرده بخشد جـان |
وفات
قدسی سرانجام در ۵ صفر ۱۳۶۶ق [مطابق با ۸ دی ۱۳۲۵ش] وفات یافته و در صحن تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون شد.[۲]
پانویس
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص38؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 275 و 276؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص767؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ الذریعه، ج3، ص460؛ اعیان الشیعه، ج37، ص105؛ دیوان طرب، ص8؛ احوال و آثار خوشنویسان، ج4، ص1097؛ تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان) ، صص 111-118؛ مکارم الآثار، ج8، صص 2823-2826؛ خوشنویسی در کتیبه های اصفهان، صص 108-110؛ مؤلفین کتب چاپی، ج3، ص750.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج ۴، ص ۱۶۶.
منبع
برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.