این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد حاجی زاده»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(جایگزینی متن {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}})
سطر ۱: سطر ۱:
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=٢۴\١٠\١٣۶۵|مکان درگذشت=شلمچه-عملیات کربلای ۵|پدر=عبدالله|تاریخ تولد=۱۳۴٧|مکان تولد=بیدگل|از دانشگاه=[[مدرسه علمیه کاشان]]|مدفن=امام زاده هادی بیدگل|تصویر=محمد حاجی زاده.png|عرض_تصویر=170}}
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=٢۴\١٠\١٣۶۵|مکان درگذشت=شلمچه-عملیات کربلای ۵|پدر=عبدالله|تاریخ تولد=۱۳۴٧|مکان تولد=بیدگل|از دانشگاه=[[مدرسه علمیه کاشان]]|مدفن=امام زاده هادی بیدگل|تصویر=محمد حاجی زاده.png|عرض_تصویر=170}}


<big>شهیدمحمد حاجی زاده </big> بیستم شهریور ۱۳۴۷، در شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله، کشاورز بود و مادرش تاج نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا ([[سطح‌مقدمات]]) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم دی ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده هادی زادگاهش واقع است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]].ص۸۸۳</ref>
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''محمد حاجی زاده'''  بیستم شهریور ۱۳۴۷، در شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله، کشاورز بود و مادرش تاج نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا ([[سطح‌مقدمات]]) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم دی ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده هادی زادگاهش واقع است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]].ص۸۸۳</ref>
==زندگی نامه==
آخرین روزهای شهریور ۱۳۴۷ بود که مشهدی عبدالله، همان مرد با خدای بیدگلی کودکش را روی دست گرفت و او را محمد نامید. نبوغش از همان ابتدا آشکار بود
تحصیلاتش را تا مقطع راهنمایی به پایان رسانید و آنگاه با شور و علاقه راهی [[مدرسه علمیه آیت الله یثربی]] شد.


از آن طرف در بیدگل هیأت و جلسه قرآن هم تشکیل می داد و به کودکان و نوجوانان، قرآن و معارف می آموخت.
در تب و تاب جنگ، به فرمان [[سید روح‌ الله موسوی خمینی|امام (ره)]] گردن نهاد و چهار مرتبه در میادین دفاع مقدس حاضر شد. و در بازگشت، دروس عقب مانده را جبران می کرد.


==زندگی نامه==
درعملیات والفجر ۸ شرکت جست و حماسه ها آفرید. در جبهه، امام جماعت بود و احکام خدا را برای رزمندگان بیان می نمود. تحصیلاتش را تا اتمام لمعنين رسانده بود که در آخرین اعزام در کربلای ۴ و کربلای ۵ پس از رزمی دلیرانه که خاکریز دشمن را فتح کرده بودند خمپاره ای که گویی سفیر ملکوت بود در کنارش فرود آمد و ترکشی قلبش را درید و خون سرخش بر زمین گرم شلمچه جاری گردید.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص٣۵۵</ref>
آخرین روزهای شهریور ۱۳۴۷ بود که مشهدی عبدالله، همان مرد با خدای بیدگلی کودکش را روی دست گرفت و او را محمد نامید. نبوغش از همان ابتدا آشکار بود
تحصیلاتش را تا مقطع راهنمایی به پایان رسانید و آنگاه با شور و علاقه راهی [[مدرسه علمیه آیت الله یثربی]] شد. از آن طرف در بیدگل هیأت و جلسه قرآن هم تشکیل می داد و به کودکان و نوجوانان، قرآن و معارف می آموخت.
در تب و تاب جنگ، به فرمان [[امام خمینی|امام (ره)]] گردن نهاد و چهار مرتبه در میادین دفاع مقدس حاضر شد. و در بازگشت، دروس عقب مانده را جبران می کرد. درعملیات والفجر ۸ شرکت جست و حماسه ها آفرید. در جبهه، امام جماعت بود و احکام خدا را برای رزمندگان بیان می نمود. تحصیلاتش را تا اتمام لمعنين رسانده بود که در آخرین اعزام در کربلای ۴ و کربلای ۵ پس از رزمی دلیرانه که خاکریز دشمن را فتح کرده بودند خمپاره ای که گویی سفیر ملکوت بود در کنارش فرود آمد و ترکشی قلبش را درید و خون سرخش بر زمین گرم شلمچه جاری گردید.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص٣۵۵</ref>





نسخهٔ ‏۸ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۲۶

شهید محمد حاجی زاده
محمد حاجی زاده.png
زادهٔ۱۳۴٧
بیدگل
درگذشت/شهادت٢۴\١٠\١٣۶۵
شلمچه-عملیات کربلای ۵
مدفنامام زاده هادی بیدگل
محل تحصیلمدرسه علمیه کاشان
والدین
  • عبدالله (پدر)

شهید محمد حاجی زاده بیستم شهریور ۱۳۴۷، در شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله، کشاورز بود و مادرش تاج نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح‌مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم دی ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده هادی زادگاهش واقع است.[۱]

زندگی نامه

آخرین روزهای شهریور ۱۳۴۷ بود که مشهدی عبدالله، همان مرد با خدای بیدگلی کودکش را روی دست گرفت و او را محمد نامید. نبوغش از همان ابتدا آشکار بود تحصیلاتش را تا مقطع راهنمایی به پایان رسانید و آنگاه با شور و علاقه راهی مدرسه علمیه آیت الله یثربی شد.

از آن طرف در بیدگل هیأت و جلسه قرآن هم تشکیل می داد و به کودکان و نوجوانان، قرآن و معارف می آموخت. در تب و تاب جنگ، به فرمان امام (ره) گردن نهاد و چهار مرتبه در میادین دفاع مقدس حاضر شد. و در بازگشت، دروس عقب مانده را جبران می کرد.

درعملیات والفجر ۸ شرکت جست و حماسه ها آفرید. در جبهه، امام جماعت بود و احکام خدا را برای رزمندگان بیان می نمود. تحصیلاتش را تا اتمام لمعنين رسانده بود که در آخرین اعزام در کربلای ۴ و کربلای ۵ پس از رزمی دلیرانه که خاکریز دشمن را فتح کرده بودند خمپاره ای که گویی سفیر ملکوت بود در کنارش فرود آمد و ترکشی قلبش را درید و خون سرخش بر زمین گرم شلمچه جاری گردید.[۲]


منابع