این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سلیمان بن محمدكاظم شیرازی»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (اصلاح صفحه) |
||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
* 4ـ تعميرات در صحن مطهرحضرات عسگريين عليهماالسلام در سامرا | * 4ـ تعميرات در صحن مطهرحضرات عسگريين عليهماالسلام در سامرا | ||
* 5 ـ بناى مسجد عـالى و [[مدرسه علمیه رکن الملک اصفهان|مدرسـه ركـن الملـك]] در ابتداى تخت | * 5 ـ بناى مسجد عـالى و [[مدرسه علمیه رکن الملک اصفهان|مدرسـه ركـن الملـك]] در ابتداى تخت | ||
فولاد به نام مسجد ركن الملك اشاره نمود. | |||
و در بخش دوم آثار فرهنگی: | و در بخش دوم آثار فرهنگی: | ||
<span> </span>: 1 ـ چاپ هفت هزار و پانصد جلـد قـرآن بـه قطـع رحلى به ضميمه ى كشفالايات | <span> </span>: 1 ـ چاپ هفت هزار و پانصد جلـد قـرآن بـه قطـع رحلى به ضميمه ى كشفالايات |
نسخهٔ ۴ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۵
شاعر ميرزا سليمان خان فرزند محمد كاظم شيرازى معروف به ركن الملك مـتخلّص بـه خلف در سال 1254 قمرى در شيراز به دنيـا آمـد.
زندگی نامه
او نايـب الحكومـه اصـفهان و از مردان نيكوكار و خليق و مهربان فردى لايق و كاردان بود و در مقام مقايسه با عموم كارمندان دستگاه ظلّال سلطان از همه بهتر در رسيدگى به امور مراجعـان و بـويژه از علما و دانشمندان بـا خوشـرفتارى استقبال مىكرد. وى در قضاياى سياسى عصر مشروطيت از رجال صاحب نفوذ و تأثيرگذار بود. او از طبع شعرى روان برخوردار بود و در شعر تخلّص خلف را به مناسـبت نـام جد ش خلفبيك سفر هچى برگزيد و در همه جا در اشعارش ايـن تخلّـص را بكـار برده است چنانكه در مجلهى الاسلام شماره 5 نوشته شده ركن الملك ديوان شـعرى مشتمل بر قريب به پنجاه هزار شعر از غزل و قصيده و قطعه و مثنوى داشته و علاوه بر اين در فن انشاء نيز از مهارت بالايى برخوردار بوده است. او در خانه ى خود انجمن شعر برپا میداشت و خود نيز شعر می سرود و شـاعران بسيار به او علاقمند بودند چنانكه در چهار ستون سنگى مسجد ركن الملك با چهـار رباعى با چهار ماده تاريخ از چهار شاعر ساخت. مسجد او را سـتوده انـد . از جملـه مادحان او مرحوم خرّم لنبانى است كه چندين قصيده و تركيب بند بلنـدى بـا رديـف بخت در ديوان دشت خرّم در مدح او ديده میشود. وى در قضاياى سياسى عصر مشروطيت از رجال صاحب نفوذ و تأثيرگذار بود.
آثار
آثار باقيمانده از او را می توان در دو بخش: 1ـ معمارى ابنيه 2ـ آثـار قلمى تقسيم كرد. چند نمونه از معماری ابنیه به شرح زیر است :
- 1ـ بقعهاى جهت آقا محمد بيدآبادى
- 2ـ سـاخت گنبـد و تعميـر تكيـه ى حــــاج محمــــد جعفر آبــــادهاى
- 3 ـ تعميـرات تكيـه ميرفندرسـكى
- 4ـ تعميرات در صحن مطهرحضرات عسگريين عليهماالسلام در سامرا
- 5 ـ بناى مسجد عـالى و مدرسـه ركـن الملـك در ابتداى تخت
فولاد به نام مسجد ركن الملك اشاره نمود. و در بخش دوم آثار فرهنگی: : 1 ـ چاپ هفت هزار و پانصد جلـد قـرآن بـه قطـع رحلى به ضميمه ى كشفالايات 2 ـ رساله در استخاره 3 ـ چـاپ زادالمعـاد علامـه مجلسى رضوان اللّه عليه 750 مجلد. 4 ـ چاپ جامع عباسى تأليف شيخ بهـايى زيـد بهائه 750 مجلّد.
وفات
سرانجام وى در سه شنبه 7 جمادي الاولى 1331 قمرى ديده از جهان فرو بست و در اطاق واقع در دالان مسجد ركن الملك مدفون گرديد. از اشعار اوست :
كناره گير ز زهـد از ريـا گريـزان بـاش | حروف عشق ز بر كن حريف رندان باش | |
به حلقهاى كه در آن ذكر زلف يـار كننـد | تو نيز سلسله آويز و حلقـه جنبـان بـاش | |
ز فكر تفرقـه جمعيـت حـواس مجـوى | پريش در بـر آن طُـرّه ى پريشـان بـاش |
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص236