این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید جلال الدین بهشتی نژاد»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش متن ویرایش پانویس و افزودن الگو و رده)
(ویرایش)
سطر ۳: سطر ۳:
'''سید جلال الدین بهشتی‌نژاد'''(1302ق-1362ق) فرزند [[سید محمدصادق بن عبدالباقی حسینی بهشتی|میر محمدصادق]] بن [[سید عبدالباقی بن محمدرضا بهشتی|میر عبدالباقی]] بن [[سید محمدرضا بن سید هادی حسینی بهشتی|میر محمدرضا]] بن میر محمدهادی، عالم زاهد، به سال 1302ق در اصفهان متولد شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص325.</ref>
'''سید جلال الدین بهشتی‌نژاد'''(1302ق-1362ق) فرزند [[سید محمدصادق بن عبدالباقی حسینی بهشتی|میر محمدصادق]] بن [[سید عبدالباقی بن محمدرضا بهشتی|میر عبدالباقی]] بن [[سید محمدرضا بن سید هادی حسینی بهشتی|میر محمدرضا]] بن میر محمدهادی، عالم زاهد، به سال 1302ق در اصفهان متولد شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص325.</ref>


==زندگی‌‎نامه==
==معرفی==
پدرش از روحانیون صاحب نام و مورد توجه بود و سید جلال الدین هم پس از آنکه تحصيلات خود را به پایان رساند، همچون پدر به رتق و فتق امور، حل خصومات مردم و اقامه جماعت پرداخت.
پدرش از روحانیون صاحب نام و مورد توجه بود و سید جلال الدین هم پس از آنکه تحصيلات خود را به پایان رساند، همچون پدر به رتق و فتق امور، حل خصومات مردم و اقامه جماعت پرداخت.


سطر ۲۶: سطر ۲۶:
{{ب| اى بهشتى تو مكن واهمه از روز جزا| ………………………………… }}
{{ب| اى بهشتى تو مكن واهمه از روز جزا| ………………………………… }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}وی دارای دو فرزند به نامهای [[سید محمدرضا بن جلال الدین بهشتی نژاد|محمدرضا]] و [[سید محمد بهشتی نژاد|محمد]] است.<ref>بهشتی، تحفة الاحباب، ص31.</ref>
 
===فرزندان===
  وی دارای دو فرزند به نامهای [[سید محمدرضا بن جلال الدین بهشتی نژاد|محمدرضا]] و [[سید محمد بهشتی نژاد|محمد]] است.<ref>بهشتی، تحفة الاحباب، ص31.</ref>


==وفات==
==وفات==
سطر ۴۵: سطر ۴۲:
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:خاندان سادات بهشتی]]

نسخهٔ ‏۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۴۷

سید جلال الدین بهشتی‌نژاد(1302ق-1362ق) فرزند میر محمدصادق بن میر عبدالباقی بن میر محمدرضا بن میر محمدهادی، عالم زاهد، به سال 1302ق در اصفهان متولد شد.[۱]

معرفی

پدرش از روحانیون صاحب نام و مورد توجه بود و سید جلال الدین هم پس از آنکه تحصيلات خود را به پایان رساند، همچون پدر به رتق و فتق امور، حل خصومات مردم و اقامه جماعت پرداخت.

وی از محضر علمای برجسته آن زمان بهره برده و اجازاتی هم از برخی علما دريافت نموده بود.

وی زندگی زاهدانه و به دور از زرق و برق دنیوی داشت و در نهایت عفاف و قناعت می زیست و هیچ گاه سخن لغو و بیهوده ای از او شنیده نشد.

این عالم زاهد دارای خطی خوش و طبعی موزون بود و در اشعارش «بهشتی» تخلص می کرد.

ابیات زیر از اشعار اوست:

شوق سلطان خراسان ز وطن دورم كرد هست اميد، ز لطفش نكند محرومم
من كه مأيوس بدم در حرم قدس رسم لطف شاهنشهی اش كرد مرا ممنونم
****
اى كه در خطّة عالم محك شيعه شدى مكن از جود و عطا و كرم خود دورم
اى بهشتى تو مكن واهمه از روز جزا …………………………………

وی دارای دو فرزند به نامهای محمدرضا و محمد است.[۲]

وفات

   سید جلال الدین در 22 شعبان 1362ق وفات یافت و در قبرستان پشت مصلی در تخت فولاد به خاک سپرده شد.

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص325.
  2. بهشتی، تحفة الاحباب، ص31.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.