این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید جمال‌الدین صهری»
جز (M.masaeli صفحهٔ سیدجمالالدین بن جعفر صهری میردامادی سدهی اصفهانی را به سید جمال‌الدین صهری منتقل کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''' | '''سید جمال الدین صهری''' فرزند سیدجعفر میردامادی سدهی، عالم فاضل و واعظ کامل، از خطبای و منبریان معروف اصفهان بود. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در اصفهان نزد [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]]، میر سیّد علی نجف آبادی[[، آقا سیّد محمّد نجف آبادی]]، [[احمد صدرى مدرس ابهرى زنجانى|میرزا احمد مدرس]] و [[شیخ محمّدحکیم خراسانی]] به کسب فیض پرداخت سپس جهت ارشاد و هدایت مردم به منبر رفته و الحق واعظی بلیغ و شیرین بیان بود و چون به آن چه می گفت، خود معتقد بود، بیانش بیشتر مؤثر واقع می شد. سالها در خوزستان ساکن و در اواخر به اصفهان مراجعت نموده، محبوبیتی غریب داشت و مورد احترام و اکرام عموم طبقات بالاخص علماء و خطباء بود. | در سال 1321ق در قریه «ورنوسفادران» سده ماربین [خمینی شهر فعلی ]متولد گردیده است.وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در اصفهان نزد [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]]، میر سیّد علی نجف آبادی[[، آقا سیّد محمّد نجف آبادی]]، [[احمد صدرى مدرس ابهرى زنجانى|میرزا احمد مدرس]] و [[شیخ محمّدحکیم خراسانی]] به کسب فیض پرداخت سپس جهت ارشاد و هدایت مردم به منبر رفته و الحق واعظی بلیغ و شیرین بیان بود و چون به آن چه می گفت، خود معتقد بود، بیانش بیشتر مؤثر واقع می شد. سالها در خوزستان ساکن و در اواخر به اصفهان مراجعت نموده، محبوبیتی غریب داشت و مورد احترام و اکرام عموم طبقات بالاخص علماء و خطباء بود. | ||
وی دهها مسجد و مدرسه بنا کرد و در رفع مشکلات مردم اهتمام بسیار داشت. | وی دهها مسجد و مدرسه بنا کرد و در رفع مشکلات مردم اهتمام بسیار داشت. | ||
نسخهٔ ۲۸ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۸
سید جمال الدین صهری فرزند سیدجعفر میردامادی سدهی، عالم فاضل و واعظ کامل، از خطبای و منبریان معروف اصفهان بود.
معرفی
در سال 1321ق در قریه «ورنوسفادران» سده ماربین [خمینی شهر فعلی ]متولد گردیده است.وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در اصفهان نزد حاج آقا رحیم ارباب، میر سیّد علی نجف آبادی، آقا سیّد محمّد نجف آبادی، میرزا احمد مدرس و شیخ محمّدحکیم خراسانی به کسب فیض پرداخت سپس جهت ارشاد و هدایت مردم به منبر رفته و الحق واعظی بلیغ و شیرین بیان بود و چون به آن چه می گفت، خود معتقد بود، بیانش بیشتر مؤثر واقع می شد. سالها در خوزستان ساکن و در اواخر به اصفهان مراجعت نموده، محبوبیتی غریب داشت و مورد احترام و اکرام عموم طبقات بالاخص علماء و خطباء بود.
وی دهها مسجد و مدرسه بنا کرد و در رفع مشکلات مردم اهتمام بسیار داشت.
او در دوره های 16 و 17 مجلس شورای ملّی از اصفهان کاندیدا شد ولی موفق به راه یابی به مجلس نگردید.
این شعر از اوست:
| صبا گر بگذری بر ساقی گلرنگ فام ما | ببر از راه احسان نزد آن مهوش پیام ما | |
| به آن خورشید طلعت گو به پایان رفت شام ما | بیا در بزم و پر کن از می مقصود ما | |
| زنی تا کی مخالف با مطربا شهناز را دم زن | همایون طالع ما را گهی زیر و گهی بم زن | |
| حجازی می رسد اکنون عراق و ترک بر هم زن | به دشت حاجیانی بانگ جاءالحق به عالم زن [۱] |
آثار
رساله ای بنام «منتخب النخبه فی شرح دعاء الندبه» از او به طبع رسیده است.
همچنین در شعر نیز طبع روانی داشته و دیوان و قصاید و غزلیاتش به نام «الفین صهری» است و به طبع نرسیده است.[۲]
وفات
سرانجام در پنج شنه 7 ربیع الثانی 1388ق وفات یافته، جنازه روز جمعه با تجلیل کامل و مشایعت عموم طبقات بر سر دست به سده [خمینی شهر] منتقل شده، در مقبره خانوادگی جنب پدر در قبرستان ورنوسفادران مدفون گردید.
پانویس
منبع
بر گرفته از مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.