این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالواسع دامی همدانی»
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (حذف رده و ویرایش جرئی) |
(ایجاد عنوان و لینک و رده و منبع و پانویس) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملّا عبدالواسع دامی اصفهانی''' پسر ملّا کلب علی همدانی، متخلص به "'''دامی'''" از فضلای کم نظیر و شعرای درجه اول اصفهان در عهد افشاریه | '''ملّا عبدالواسع دامی اصفهانی''' پسر ملّا کلب علی همدانی، متخلص به "'''دامی'''" از فضلای کم نظیر و شعرای درجه اول اصفهان در عهد افشاریه بود. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
ملّا عبدالواسع دامی اصفهانی متولد سال 1146در اصفهان بود | |||
لطفعلی بیک آذر در "آتشکده" می نویسد: <blockquote>"نام نامیش ملا عبدالواسع خلف ملا کلب علی همدانی است، امّا خود در اصفهان متولّد شده و به اعتدال آب و هدای آن دیار خلد آثار، نهال قامتش تربیت یافته، خود را اصفهانی می دانست. نظر به فطرت اصلی در اوایل سن، اکثر علوم رسمی را دیده و در اکثر فنون حکمت خصوصاً ریاضی مهارت داشته و به علّت وسعت مشرب و حداثت سن، گاهی شرخی هایی که دون کمالات او بوده از او سر می زده. غرض، خریفی شیرین زبان و رفیقی مهربان بود. گاهی به نظم ابیات عاشقانه می پرداخت. دامى نام ناميش عبدالواسع فريد عهد و وحيد زمان خود بوده اصلش از همدان و نشو و نما يافته در دارالسلطنه ى اصفهان است و در اندك زمان در اكثر علوم خاصـه مشاء و رياضى از علماى زمان خود برترى جسته به مرتبه كه احدى را با او مجـال همسرى نماند. در سال يك هزار و صد و هفتاد و سه بدرود .<ref>آذر بیگدلی، آتشکده آذر ، ص 496.</ref>"</blockquote>{{م |به نوميدى ز دنيا رفت عبدالواسع <ref>گروسى، فاضلخان، تذكرهى انجمن خاقان، صص5 ـ 50</ref>}}و اختر نيز در تذكره مى نويسد<span> </span>:<blockquote>«...چندانى رعايت ظاهر شريعت نكرده به سـنّت شيخ رئيس شرب مدام را بقدر ترطيب دماغ كه جوهر عقـل نقصـان نپـذيرد جـايز دانسته على رؤس الاشهاد در حوزه درس تجرّع نموده متوجه افاده شدى. بارى در سنه 1173 هجرى در سن بيست وهفت سالگى گويند به نفرين يكـى از فضلا كه حق تعليمى با او داشت درگذشت».<ref>گرجى، تذكرهى اختر، صص 8ـ 1.</ref></blockquote> | |||
===نمونه اشعار=== | |||
{{شعر|}} | {{شعر|}} | ||
{{ب|به کس وصال تو زیبا صنم نخواهد ماند|به من نماند و به اغیار هم نخواهد ماند}} | {{ب|به کس وصال تو زیبا صنم نخواهد ماند|به من نماند و به اغیار هم نخواهد ماند}} | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۲: | ||
{{ب|رخ به پیران و جوانان بنما تا گسلند|پدران از پسران و پسران از پدران<ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص۲۴۵.</ref>}} | {{ب|رخ به پیران و جوانان بنما تا گسلند|پدران از پسران و پسران از پدران<ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص۲۴۵.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== وفات == | |||
وی در سال 1173 در سن 27 سالگی وفات یافت. مزار وی در [[تکیه ملا اسماعیل خواجویی|تکیه ملا اسماعیل خواجویى]] در [[تخت فولاد]] است و بر سنگ نوشته مزارش اشعارى از« رفیق اصفهانى» که گویا دو مرثیه و ماده تاریخ بوده نوشته شده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ، ج2، صص252-253.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۲۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*بزم معرفت، مشاهیر | *[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم ، بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، [[تکیه خواجوئی|تکیه محقق خواجویی]]، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388. | ||
* | * | ||
*لطفی، علیرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. | *لطفی، علیرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:کتاب بزم معرفت]] | [[رده:کتاب بزم معرفت]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:علمای قرن 12]] | |||
نسخهٔ ۲۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۱۴
ملّا عبدالواسع دامی اصفهانی پسر ملّا کلب علی همدانی، متخلص به "دامی" از فضلای کم نظیر و شعرای درجه اول اصفهان در عهد افشاریه بود.
زندگینامه
ملّا عبدالواسع دامی اصفهانی متولد سال 1146در اصفهان بود
لطفعلی بیک آذر در "آتشکده" می نویسد:
"نام نامیش ملا عبدالواسع خلف ملا کلب علی همدانی است، امّا خود در اصفهان متولّد شده و به اعتدال آب و هدای آن دیار خلد آثار، نهال قامتش تربیت یافته، خود را اصفهانی می دانست. نظر به فطرت اصلی در اوایل سن، اکثر علوم رسمی را دیده و در اکثر فنون حکمت خصوصاً ریاضی مهارت داشته و به علّت وسعت مشرب و حداثت سن، گاهی شرخی هایی که دون کمالات او بوده از او سر می زده. غرض، خریفی شیرین زبان و رفیقی مهربان بود. گاهی به نظم ابیات عاشقانه می پرداخت. دامى نام ناميش عبدالواسع فريد عهد و وحيد زمان خود بوده اصلش از همدان و نشو و نما يافته در دارالسلطنه ى اصفهان است و در اندك زمان در اكثر علوم خاصـه مشاء و رياضى از علماى زمان خود برترى جسته به مرتبه كه احدى را با او مجـال همسرى نماند. در سال يك هزار و صد و هفتاد و سه بدرود .[۱]"
و اختر نيز در تذكره مى نويسد :
«...چندانى رعايت ظاهر شريعت نكرده به سـنّت شيخ رئيس شرب مدام را بقدر ترطيب دماغ كه جوهر عقـل نقصـان نپـذيرد جـايز دانسته على رؤس الاشهاد در حوزه درس تجرّع نموده متوجه افاده شدى. بارى در سنه 1173 هجرى در سن بيست وهفت سالگى گويند به نفرين يكـى از فضلا كه حق تعليمى با او داشت درگذشت».[۳]
نمونه اشعار
| به کس وصال تو زیبا صنم نخواهد ماند | به من نماند و به اغیار هم نخواهد ماند | |
| دگرانت نگرانند و من دل نگران | توانم نگرم بر تو، ز بیم دگران | |
| رخ به پیران و جوانان بنما تا گسلند | پدران از پسران و پسران از پدران[۴] |
وفات
وی در سال 1173 در سن 27 سالگی وفات یافت. مزار وی در تکیه ملا اسماعیل خواجویى در تخت فولاد است و بر سنگ نوشته مزارش اشعارى از« رفیق اصفهانى» که گویا دو مرثیه و ماده تاریخ بوده نوشته شده است.[۵]
پانویس
منابع
- قاسمی، رحیم ، بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
- لطفی، علیرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.