این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «ابوالقاسم جابر بن محمد اندانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(حذف رده)
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{رده‌بندی‌نشده}}
'''ابوالقاسم جابر بن محمّد بن ابوبکر اندانی اصفهانی'''، از محدّثین قرن ششم هجری بود.  
'''ابوالقاسم جابر بن محمّد بن ابوبکر اندانی اصفهانی'''، از محدّثین قرن ششم هجری بود.  


==معرفی==
==معرفی==
در محلّه لنبان اصفهان ساکن بود. از ابوعلی حسن بن احمد حدّاد و ابوشکر حمد بن علی حبال و دیگران حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی از او حدیث اخذ نموده است.<ref>معجم البلدان، ج1، ص260؛ التحبیر، ج1، ص152</ref>
در محلّه لنبان اصفهان ساکن بود. از ابوعلی حسن بن احمد حدّاد و ابوشکر حمد بن علی حبال و دیگران حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی از او حدیث اخذ نموده است.<ref>معجم البلدان، ج1، ص260؛ التحبیر، ج1، ص152.</ref> [اندان یا انداآن از روستاهای ماربین بوده و سپس به سِدِه پیوسته و امروزه جزء محلاّت خمینی شهر محسوب می شود.]<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص273.</ref>
 
[اندان یا انداآن از روستاهای ماربین بوده و سپس به سِدِه پیوسته و امروزه جزء محلاّت خمینی شهر محسوب می شود.]<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص273</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۱۲

ابوالقاسم جابر بن محمّد بن ابوبکر اندانی اصفهانی، از محدّثین قرن ششم هجری بود.

معرفی

در محلّه لنبان اصفهان ساکن بود. از ابوعلی حسن بن احمد حدّاد و ابوشکر حمد بن علی حبال و دیگران حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی از او حدیث اخذ نموده است.[۱] [اندان یا انداآن از روستاهای ماربین بوده و سپس به سِدِه پیوسته و امروزه جزء محلاّت خمینی شهر محسوب می شود.][۲]

پانویس

  1. معجم البلدان، ج1، ص260؛ التحبیر، ج1، ص152.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص273.

منبع