این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر حسینی استرآبادی (میرداماد )»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
سطر ۴۷: سطر ۴۷:
او کتاب های بسیاری تألیف کرده که دانشمند محقّق دکتر سیّد علی موسوی بهبهانی آنها را فهرست و معرفی نموده که از آن جمله است:
او کتاب های بسیاری تألیف کرده که دانشمند محقّق دکتر سیّد علی موسوی بهبهانی آنها را فهرست و معرفی نموده که از آن جمله است:


1. «القَبَسات»
*[[القبسات (کتاب)|القَبَسات]]


2. «تقویم الإیمان»
*[[تقويم الإيمان و شرحه كشف الحقائق (کتاب)|تقویم الإیمان]]


3. «شرح صحیفه سجادیه»
*[[عيون المسائل (کتاب)|عيون المسائل]]


4. «تعلیقه بر اصول کافی»
*[[حاشيه علی القواعد للعلامة (کتاب)|حاشيه علی القواعد للعلامة]]


5. «شرعه التسمیه»
*[[شرح الصحیفة الکاملة السجادیة (کتاب)|شرح صحیفه سجادیه]]


6. «الرواشح السماویه»
*[[مصنفات میرداماد (کتاب)|مصنفات میرداماد]]


7. «شارع النجاه»
*[[فصوص الحكمة و شرحه (کتاب)|فصوص الحكمة و شرحه]]


8. «جذوات»
*[[حاشية علی مختلف الشيعة (کتاب)|حاشية علی مختلف الشيعة]]
 
*[[التعليقة علی كتاب الكافی (کتاب)|تعلیقه بر اصول کافی]]
 
*[[اختيار معرفة الرجال (کتاب)|اختيار معرفة الرجال]]
 
*«شرعه التسمیه»
 
*[[شرح تقدمة تقويم الإيمان فی فضائل أميرالمؤمنين (کتاب)|شرح تقدمة تقويم الإيمان فی فضائل أميرالمؤمنين]]
 
*[[الرسائل المختارة (کتاب)|الرسائل المختارة]]
 
*[[ضوابط الرضاع (کتاب)|ضوابط الرضاع]]
 
*[[رسالة فی وجوب صلاة الجمعة (کتاب)|رسالة فی وجوب صلاة الجمعة]]
 
*[[إثنی عشر رسالة (کتاب)|إثنی عشر رسالة]]
 
*[[الرواشح السماوية فی شرح الأحادیث الإمامية (کتاب)|الرواشح السماوية فی شرح الأحادیث الإمامية]]
 
*[[الرواشح السماویة طبع دارالحدیث (کتاب)|الرواشح السماویة طبع دارالحدیث]]
 
*[[كلمات المحققين (کتاب)|كلمات المحققين]]
 
*«شارع النجاه»
 
*[[الصراط المستقيم فی ربط الحادث بالقديم (کتاب)|الصراط المستقيم فی ربط الحادث بالقديم]]
 
*[[التعليقة علی الاستبصار (کتاب)|التعليقة علی الاستبصار]]
 
*[[جذوات و مواقیت (کتاب)|جذوات و مواقیت]]
 
*[[الإعضالات العويصة (کتاب)|الإعضالات العويصة]]
 
*[[السبع الشداد (کتاب)|السبع الشداد]]
 
*[[شرح كتاب القبسات میرداماد (کتاب)|شرح كتاب القبسات میرداماد]]
 
*[[دیوان اشراق (کتاب)|دیوان اشراق]]
 
*[[نبراس الضياء و تسواء السواء فی شرح باب البداء و إثبات جدوی الدعاء (کتاب)|نبراس الضياء و تسواء السواء فی شرح باب البداء و إثبات جدوی الدعاء]]
 
*«دیوان اشعار»<ref>حکیم استرآباد، صص 113-107.</ref>


9. «السّبع الشّداد»


10. «دیوان اشعار»<ref>حکیم استرآباد، صص 113-107.</ref>
==وفات==
==وفات==
میرداماد درآخرین سال زندگی خود درسال  به همراه شاه صفی عازم زیارت عتبات عالیات شده و در مسیر مابین کربلا و نجف وفات یافته و در نجف اشرف مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،صص،126-128</ref>
میرداماد درآخرین سال زندگی خود درسال  به همراه شاه صفی عازم زیارت عتبات عالیات شده و در مسیر مابین کربلا و نجف وفات یافته و در نجف اشرف مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،صص،126-128</ref>

نسخهٔ ‏۱۸ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۳۵

میر محمّدباقر مشهوربه «میرداماد» (969ق _1041ق) عالم فاضل، حکیم فیلسوف، ادیب عارف متخلّص به «اشراق» بود.پدرش داماد شیخ علی محقّق کرکی بوده و فرزند به میرداماد معروف شده است.

زندگی نامه

میر محمدباقر داماد فرزند شمس الدّین محمّد داماد حسینی استرآبادی بود. در اغلب منابع سال تولد میرداماد ذکر نشده است. تنها در کتاب «نخبه المقال فی أسماء الرجال» آمده که او در سال 969ق متولّد شده است.

او مردی زاهد و پرهیزکار بود و همیشه قرآن می خواند و در ادای نوافل می کوشید و در تزکیه و تصفیه نفس اهتمام داشت و چنانچه مشهور است چهل سال شبها پهلو بر بستر نگذاشت. تحصیلات او اغلب نزد دایی اش شیخ عبدالعالی بن شیخ علی کرکی، میر فخرالدّین محمّد سمّاکی استرآبادی، سیّد نورالدّین علی عاملی (شاگرد شهید ثانی) و شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی (پدر شیخ بهائی) صورت گرفته است.[۱]

عموم نویسندگان کتب تراجم و رجال که ذکری از او کرده اند وی را به عظمت و بزرگی و جامعیت در علوم فقه، حدیث، تفسیر، فلسفه، حکمت، ادب و شعر سروده اند و از او به عنوان «معلّم ثالث» یاد کرده اند. میر داماد مقارن انتخاب اصفهان به پایتختی دولت صفویه در اوایل قرن یازدهم هجری به اصفهان کوچیده و مجلس درس و بحث در این شهر برقرار کرده است. خصوصاً در رواج فلسفه از راه تألیف و تحقیق و تدریس سهم بسیاری داشته است.

شاه عباس صفوی به او ارادات و علاقه بسیار داشته و در سفرها و لشکرکشی های خود نیز او را به همراه می برده است. شیخ بهائی و میرفندرسکی از معاصرین و معاشران او بوده اند و روابط آنها با یکدیگر بسیار دوستانه و صمیمانه بوده است.

میرداماد در شعر «اشراق» تخلّص می کرده و دیوان اشعار او موجود است.

این رباعی از اوست:

نتوان ز غم تو دل به تدبیر بریدکودک نتوان به مهر از شیر برید
بر من نتوان بست به زنجیر دلتوز تو نتوان دلم به شمشیر برید

اساتید

تاج الدّین حسین صاعدی

سیّد ابوالحسن موسوی عاملی

سیّد حسین بن حیدر عاملی کرکی

شیخ عبدعلی بن محمود خادم جاپلقی نیز از اساتید و مشایخ میرداماد بوده اند.[۲]

شاگردان

علمای بزرگ قرن یازدهم هجری اغلب از شاگردان او بوده اند، از جمله

  1. میر سیّد احمد علوی عاملی
  2. ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری
  3. ملّا محمّد تقی مجلسی
  4. آقا حسین خوانساری
  5. سیّد علاءالدّین حسین خلیفه سلطان
  6. ملّا خلیل قزوینی
  7. ملّا عبدالرزّاق فیاض لاهیجی
  8. ملّا محسن فیض کاشانی
  9. ملّا صدرا و غیره

آثار

او کتاب های بسیاری تألیف کرده که دانشمند محقّق دکتر سیّد علی موسوی بهبهانی آنها را فهرست و معرفی نموده که از آن جمله است:

  • «شرعه التسمیه»
  • «شارع النجاه»
  • «دیوان اشعار»[۳]


وفات

میرداماد درآخرین سال زندگی خود درسال به همراه شاه صفی عازم زیارت عتبات عالیات شده و در مسیر مابین کربلا و نجف وفات یافته و در نجف اشرف مدفون گردید.[۴]

ملّا عبداللَّه امانی کرمانی ضمن مرثیه ای مادّه تاریخ وفاتش را چنین سروده است:

خرد از ما تمش گریان شد و گفت:«عروس علم و دین را مُرد داماد[۵]»

پانویس

  1. حکیم استرآباد میرداماد، ص47؛ تذکره نصرآبادی، ج1، ص217؛ تاریخ ادبیات در ایران، ج5، ص306.
  2. حکیم استرآباد؛ یادنامه سیّد بحرالعلوم میردامادی، ص16.
  3. حکیم استرآباد، صص 113-107.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،صص،126-128
  5. تذکره نصرآبادی، ج2، ص697.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶ .