این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدجواد بن ابوالقاسم واعظ اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''شیخ محمّدجواد اصفهانی'''، فرزند ابوالقاسم عالم فاضل، واعظ کامل، از فضلای قرن چهاردهم هجری بود.
{{رده‌بندی‌نشده}}


وی فهرستی برای بحارالانوار، براساس چاپ «بحار» معروف به کمپانی تنظیم نموده و در یکشنبه ۲۶ ذیحجه ۱۳۴۰قمری آن را به پایان برده و «مفاتیح ابواب البحار» نامیده است. این کتاب در سال ۱۳۵۲قمری در تهران به طبع رسیده است.<ref>مهدوی،اعلام اصفهان،جلد۲،صص۳۷۹-۳۸۰.</ref> <ref>الذّریعه، ج۲۱، ص۲۹۹؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۲، ص ۳۱۵ و ۳۱۶.</ref>
'''شیخ محمّدجواد اصفهانی'''، فرزند ابوالقاسم عالم فاضل، واعظ کامل، از فضلای قرن چهاردهم هجری بود. وی فهرستی برای بحارالانوار، براساس چاپ «بحار» معروف به کمپانی تنظیم نموده و در یکشنبه ۲۶ ذیحجه ۱۳۴۰قمری آن را به پایان برده و «مفاتیح ابواب البحار» نامیده است. این کتاب در سال ۱۳۵۲قمری در تهران به طبع رسیده است.<ref>مهدوی،اعلام اصفهان،ج۲،صص۳۷۹-۳۸۰.</ref> <ref>الذّریعه، ج۲۱، ص۲۹۹؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۲، ص ۳۱۵ و ۳۱۶.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع==
==منبع==
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۹

شیخ محمّدجواد اصفهانی، فرزند ابوالقاسم عالم فاضل، واعظ کامل، از فضلای قرن چهاردهم هجری بود. وی فهرستی برای بحارالانوار، براساس چاپ «بحار» معروف به کمپانی تنظیم نموده و در یکشنبه ۲۶ ذیحجه ۱۳۴۰قمری آن را به پایان برده و «مفاتیح ابواب البحار» نامیده است. این کتاب در سال ۱۳۵۲قمری در تهران به طبع رسیده است.[۱] [۲]

پانویس

  1. مهدوی،اعلام اصفهان،ج۲،صص۳۷۹-۳۸۰.
  2. الذّریعه، ج۲۱، ص۲۹۹؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۲، ص ۳۱۵ و ۳۱۶.

منبع