این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سلطان محمد ندوشی یزدی»
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (حذف رده ابهام زدایی) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سلطان محمّد بن محمّد ندوشنی یزدی'''، از علماء و فقهای عالیقدر قرن یازدهم هجری است. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص318.</ref> | '''سلطان محمّد بن محمّد ندوشنی یزدی'''، از علماء و فقهای عالیقدر قرن یازدهم هجری است. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص318.</ref> | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
در فقه، کلام، حدیث و ادبیات مهارت داشته و در اصفهان به تدریس مشغول بوده است. از اساتید او آگاهی در دست نیست ولی بسیاری از علمای آن عهد همچون: [[محمدباقر محقق سبزواری|ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری]]، آقا حسین خوانساری، سیّد علاءالدّین حسین خلیفه سلطان (سلطان العلماء) و ملّا خلیل قزوینی نزد او تحصیل کرده اند. شاه عباس به او ارادت داشته و از هرگونه احترام به او خودداری نمی نموده است. حتّی یک بار او را به سفارت به دربار امپراطور عثمانی فرستاده است. | در فقه، کلام، حدیث و ادبیات مهارت داشته و در اصفهان به تدریس مشغول بوده است. از اساتید او آگاهی در دست نیست ولی بسیاری از علمای آن عهد همچون: [[محمدباقر محقق سبزواری|ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری]]، آقا حسین خوانساری، سیّد علاءالدّین حسین خلیفه سلطان (سلطان العلماء) و ملّا خلیل قزوینی نزد او تحصیل کرده اند. شاه عباس به او ارادت داشته و از هرگونه احترام به او خودداری نمی نموده است. حتّی یک بار او را به سفارت به دربار امپراطور عثمانی فرستاده است. | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
این کتاب‌ها از اوست: | این کتاب‌ها از اوست: | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ ۲۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۴۵
سلطان محمّد بن محمّد ندوشنی یزدی، از علماء و فقهای عالیقدر قرن یازدهم هجری است. [۱]
معرفی
در فقه، کلام، حدیث و ادبیات مهارت داشته و در اصفهان به تدریس مشغول بوده است. از اساتید او آگاهی در دست نیست ولی بسیاری از علمای آن عهد همچون: ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری، آقا حسین خوانساری، سیّد علاءالدّین حسین خلیفه سلطان (سلطان العلماء) و ملّا خلیل قزوینی نزد او تحصیل کرده اند. شاه عباس به او ارادت داشته و از هرگونه احترام به او خودداری نمی نموده است. حتّی یک بار او را به سفارت به دربار امپراطور عثمانی فرستاده است.
آثار
این کتاب‌ها از اوست:
1. «رساله در کلام»
2. «شرح باب حادی عشر»[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.