این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سعيد قمشه‌ای»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
جز (اصلاح منبع) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا سعید قمشه ای''' شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.<ref>اعلام اصفهان ، ج3، ص309</ref> | '''میرزا سعید قمشه ای''' شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.<ref>اعلام اصفهان ، ج3، ص309.</ref> | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
مردی در کمال آدمیّت و همواری و نهایت مردمی و بردباری بوده و به انجام فرایض و مستحبّات اهتمام فراوان داشته است. مدّتی وزیر سیستان بود. در فنون شعر و ادب و انشاء مهارتی کافی داشت و گاهی شعر می سرود. برادرش میرزا احمد نیز شاعر بوده است. | مردی در کمال آدمیّت و همواری و نهایت مردمی و بردباری بوده و به انجام فرایض و مستحبّات اهتمام فراوان داشته است. مدّتی وزیر سیستان بود. در فنون شعر و ادب و انشاء مهارتی کافی داشت و گاهی شعر می سرود. برادرش میرزا احمد نیز شاعر بوده است. | ||
اين ابيات از اوست: | اين ابيات از اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|تا به کی از درد بی درمان به جان باشد کسی| تا به کی درمانده کار جهان باشد کسی}} | {{ب|تا به کی از درد بی درمان به جان باشد کسی| تا به کی درمانده کار جهان باشد کسی}} | ||
{{ب|گرد هستی از وجود خویشتن باید فشاند| تا به کی در زیر این بار گران باشد کسی}} | {{ب|گرد هستی از وجود خویشتن باید فشاند| تا به کی در زیر این بار گران باشد کسی<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، ص107؛ الذریعه، ج9، ص452.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانويس== | |||
<references /> | |||
==منبع== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:شعرا]] | |||
[[رده:خطیبان]] | |||
نسخهٔ ۲۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۳۹
میرزا سعید قمشه ای شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.[۱]
معرفی
مردی در کمال آدمیّت و همواری و نهایت مردمی و بردباری بوده و به انجام فرایض و مستحبّات اهتمام فراوان داشته است. مدّتی وزیر سیستان بود. در فنون شعر و ادب و انشاء مهارتی کافی داشت و گاهی شعر می سرود. برادرش میرزا احمد نیز شاعر بوده است.
اين ابيات از اوست:
| تا به کی از درد بی درمان به جان باشد کسی | تا به کی درمانده کار جهان باشد کسی | |
| گرد هستی از وجود خویشتن باید فشاند | تا به کی در زیر این بار گران باشد کسی[۲] |
پانويس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.