این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «بدیع بن محمد برزرودی نطنزی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا بدیع بن میرزا محمد بن میر ابوالمعالی برزرودی نطنزی'''، شاعر و ادیب عارف از سخنوران قرن یازدهم هجری می باشد.
{{رده‌بندی‌نشده}}


وی در جوانی به لباس فقر و درویشی درآمد. مدتی در اصفهان ساکن بود و عاقبت به سبزوار رفت. سال فوت او معلوم نیست.
'''میرزا بدیع بن میرزا محمد بن میر ابوالمعالی برزرودی نطنزی'''، شاعر و ادیب عارف از سخنوران قرن یازدهم هجری می باشد. وی در جوانی به لباس فقر و درویشی درآمد. مدتی در اصفهان ساکن بود و عاقبت به سبزوار رفت. سال فوت او معلوم نیست.


این شعر از اوست:
این شعر از اوست:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| دارد زلال چشمه حُسنت نظاره ها|مانند سبزه سرزده از کناره ها}}
{{ب| دارد زلال چشمه حُسنت نظاره ها|مانند سبزه سرزده از کناره ها}}
{{ب|چرخ از دل شکسته محابا نمی کند|آسوده است پای خم از شیشه پاره ها<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، ص146؛ میراث فرهنگی نطنز، ج2، صص 111 و 112.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، ص164.</ref>}}
{{ب|چرخ از دل شکسته محابا نمی کند|آسوده است پای خم از شیشه پاره ها<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، ص146؛ میراث فرهنگی نطنز، ج2، صص 111 و 112.</ref><ref>مهدوی،اعلام اصفهان، ج2، ص164.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


سطر ۱۴: سطر ۱۴:
==منبع==
==منبع==


برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.  
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۰

میرزا بدیع بن میرزا محمد بن میر ابوالمعالی برزرودی نطنزی، شاعر و ادیب عارف از سخنوران قرن یازدهم هجری می باشد. وی در جوانی به لباس فقر و درویشی درآمد. مدتی در اصفهان ساکن بود و عاقبت به سبزوار رفت. سال فوت او معلوم نیست.

این شعر از اوست:

دارد زلال چشمه حُسنت نظاره هامانند سبزه سرزده از کناره ها
چرخ از دل شکسته محابا نمی کندآسوده است پای خم از شیشه پاره ها[۱][۲]

پانویس

  1. تذکره نصرآبادی، ج1، ص146؛ میراث فرهنگی نطنز، ج2، صص 111 و 112.
  2. مهدوی،اعلام اصفهان، ج2، ص164.

منبع