این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «اسدالله بن عبدالله فرادنبه ای»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(افزودن رده و لینک)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ملاّاسدالله فرادنبه ای بن ملاّعبدالله'''، از علماء قرن 13 هجری و از اهالی قریه «فرادنبه» چهارمحال و بختیاری است.  
'''ملاّاسدالله فرادنبه ای''' فرزند ملاّعبدالله، از علماء قرن 13 هجری و از اهالی قریه «فرادنبه» چهارمحال و بختیاری است.او در اصفهان ساکن بوده و امامت مسجد قطبیّه برعهده او بوده است.  


در اصفهان ساکن بوده، و امامت مسجد قطبیّه برعهده او بوده، پس از فوت، در بقعه آقاحسین خوانساری در تخت فولاد مدفون شد. <ref>سیری در تاریخ تخت فولاد، ص108.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 528.</ref>
== وفات ==
ملا اسدالله پس از وفات، در [[تکیه خوانساری|بقعه آقاحسین خوانساری]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد. <ref>سیری در تاریخ تخت فولاد، ص108.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 528.</ref>  


<br />
<br />
سطر ۹: سطر ۱۰:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:علمای قرن 13]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:نیازمند درج تصویر]]
[[رده:نیازمند درج الگو اطلاعات عالم]]

نسخهٔ ‏۱۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۰۴

ملاّاسدالله فرادنبه ای فرزند ملاّعبدالله، از علماء قرن 13 هجری و از اهالی قریه «فرادنبه» چهارمحال و بختیاری است.او در اصفهان ساکن بوده و امامت مسجد قطبیّه برعهده او بوده است.

وفات

ملا اسدالله پس از وفات، در بقعه آقاحسین خوانساری در تخت فولاد مدفون شد. [۱] [۲]


پانویس

  1. سیری در تاریخ تخت فولاد، ص108.
  2. مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 528.


منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.