این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «ابن لره بندار بن عبدالحمید اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان (کتاب)' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند تکمیل}}{{رده‌بندی‌نشده}}
'''ابوعمرو بندار بن عبدالحمید [کَرْخی] اصفهانی''' معروف به «'''ابن لره'''» از بزرگان علم لغت و ادب است. وی از معاصرین متوکّل عبّاسی (232 247ق) بوده، گویند هفت صد قصیده که اوّل آن «بأنت سعاد» بود، در حفظ داشته، و در نحو نیز جامع آرای مصریان و کوفیان بود.<ref>الکنی و الالقاب، ج1، ص358.</ref>
'''ابوعمرو بندار بن عبدالحمید [کَرْخی] اصفهانی''' معروف به «'''ابن لره'''» از بزرگان علم لغت و ادب است. وی از معاصرین متوکّل عبّاسی (232 247ق) بوده، گویند هفت صد قصیده که اوّل آن «بأنت سعاد» بود، در حفظ داشته، و در نحو نیز جامع آرای مصریان و کوفیان بود.<ref>الکنی و الالقاب، ج1، ص358.</ref>


سطر ۱۷: سطر ۲۰:


==وفات==
==وفات==
سال وفاتش معلوم نیست.<ref>ریحانه الادب، ج8، ص181؛ دانشمندان و بزرگان اصفهانج1، ص129؛ الفهرست، ابن ندیم، ترجمه فارسی، ص139.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص  198.</ref><br />
سال وفاتش معلوم نیست.<ref>ریحانه الادب، ج8، ص181؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص129؛ الفهرست، ابن ندیم، ترجمه فارسی، ص139.</ref> <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص  198.</ref><br />


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۲۳: سطر ۲۶:
<references /><br />
<references /><br />
==منبع==
==منبع==
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۳۹


ابوعمرو بندار بن عبدالحمید [کَرْخی] اصفهانی معروف به «ابن لره» از بزرگان علم لغت و ادب است. وی از معاصرین متوکّل عبّاسی (232 247ق) بوده، گویند هفت صد قصیده که اوّل آن «بأنت سعاد» بود، در حفظ داشته، و در نحو نیز جامع آرای مصریان و کوفیان بود.[۱]

ابن لره شاگرد ابو عبید قاسم بن سلام بود. ابن کیسان شاگرد صاحب عنوان است، و بارها در آثارش از او یاد کرده است.[۲]


آثار

کتب زیر از تألیفات او است:

1. جامع اللّغه

2. شرح معانی الباهلی

3. معانی الشّعر

4. الوحوش.

وفات

سال وفاتش معلوم نیست.[۳] [۴]

پانویس

  1. الکنی و الالقاب، ج1، ص358.
  2. دانشنامه ایران و اسلام، ج6، صص813- 814.
  3. ریحانه الادب، ج8، ص181؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص129؛ الفهرست، ابن ندیم، ترجمه فارسی، ص139.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 198.


منبع