این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالعلی اصفهانی نجفی»
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان (کتاب)') |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
عبدالعلی اصفهانی | '''عبدالعلی اصفهانی نجفی'''، از بزرگان علماء و زاهد و عابد و صاحب کشف و کرامات بوده و در قرن سیزدهم هجری می زیسته است. | ||
= معرفی = | ==معرفی== | ||
وی دایی حاج عبدالمطلب تاجر بوده که حاجی مزبور دایی جدّ مادری مؤلّف احسن الودیعه است. | |||
صاحب عنوان در نجف اشرف در محضر صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری به تحصیل پرداخته و سپس در آن شهر مقدس تدریس نموده است | صاحب عنوان در نجف اشرف در محضر صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری به تحصیل پرداخته و سپس در آن شهر مقدس تدریس نموده است. | ||
سیّد ابوتراب خوانساری و میرزا محمود بن حسن بن میرزا خلیل طبیب رازی نزد او تحصیل کرده اند. | |||
سیّد ابوتراب خوانساری درباره استاد خود میرزا عبدالعلی اصفهانی گوید: | |||
«انّه کان جامعا للمعقول و المنقول و مصرّحا باجتهاده استاد الکل الشیخ مرتضی الانصاری»<ref>دانشمندان خوانسار، ص398.</ref> | «انّه کان جامعا للمعقول و المنقول و مصرّحا باجتهاده استاد الکل الشیخ مرتضی الانصاری»<ref>دانشمندان خوانسار، ص398.</ref> | ||
مرحوم شیخ محمّد امامی خوانساری وی را از احفاد [[محمد بیدآبادی|آقا محمّد بیدآبادی]] نوشته است. | |||
وی | |||
= پانویس = | وی صاحب تألیفاتی بوده است که پس از مرگش از بین رفته است. | ||
==وفات== | |||
وی در حدود سال 1300ق در شهر نجف وفات یافته و مدفون شده است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص778؛ احسن الودیعه، ج2، ص17؛ الکرام البرره، ج2، ص743؛ نقباء البشر، ج3، ص1137؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج1، ص263.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص257.</ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، سید مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش. | |||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]] | |||
[[رده:علمای قرن 13]] | |||
[[رده:خاندان بیدآبادی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۵
عبدالعلی اصفهانی نجفی، از بزرگان علماء و زاهد و عابد و صاحب کشف و کرامات بوده و در قرن سیزدهم هجری می زیسته است.
معرفی
وی دایی حاج عبدالمطلب تاجر بوده که حاجی مزبور دایی جدّ مادری مؤلّف احسن الودیعه است.
صاحب عنوان در نجف اشرف در محضر صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری به تحصیل پرداخته و سپس در آن شهر مقدس تدریس نموده است.
سیّد ابوتراب خوانساری و میرزا محمود بن حسن بن میرزا خلیل طبیب رازی نزد او تحصیل کرده اند.
سیّد ابوتراب خوانساری درباره استاد خود میرزا عبدالعلی اصفهانی گوید:
«انّه کان جامعا للمعقول و المنقول و مصرّحا باجتهاده استاد الکل الشیخ مرتضی الانصاری»[۱]
مرحوم شیخ محمّد امامی خوانساری وی را از احفاد آقا محمّد بیدآبادی نوشته است.
وی صاحب تألیفاتی بوده است که پس از مرگش از بین رفته است.
وفات
وی در حدود سال 1300ق در شهر نجف وفات یافته و مدفون شده است.[۲][۳]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.