این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید مهدی مغیث»
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (تغییرات) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۲۱|مکان درگذشت=شلمچه- عملیات کربلای۵|پدر=عبدالحسین|تاریخ تولد=۱۳۳۷|مکان تولد=اصفهان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه امام صادق علیه السلام اصفهان|حوزه علميه امام صادق (ع) ]]{{سخ}} اصفهان|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=M-maghis.jpg}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۲۱|مکان درگذشت=شلمچه- عملیات کربلای۵|پدر=عبدالحسین|تاریخ تولد=۱۳۳۷|مکان تولد=اصفهان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه امام صادق علیه السلام اصفهان|حوزه علميه امام صادق (ع) ]]{{سخ}} اصفهان|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=M-maghis.jpg}} | ||
{{قلم رنگ۱|| |شهید}}'''مهدی مغیث''' | {{قلم رنگ۱|| |شهید}}'''مهدی مغیث''' (۱۳۳۷- 1365ش) مجاهدى مبارز بود كه قبل از انقلاب اسلامى در تظاهرات مردمى نقش فعال داشت و چندين بار به خاطر سخنرانى هاى افشاگرانه، از طرف مأموران ساواك به او تذكراتى داده شد و يك بار هم مورد هجوم آنها قرار گرفت. | ||
او در دوران خدمت وظيفه در حاكميت طاغوت، به دستور [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمينى(ره)]] پادگان را ترك كرد و يكى دو هفته به طور مخفيانه به مبارزات جدى خود ادامه داد. | او در دوران خدمت وظيفه در حاكميت طاغوت، به دستور [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمينى(ره)]] پادگان را ترك كرد و يكى دو هفته به طور مخفيانه به مبارزات جدى خود ادامه داد. | ||
در | ==زندگی نامه== | ||
دوم تیر ۱۳۳۷، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالحسین، کاموا فروش بود و مادرش ایران نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح مقدمات|سطح (مقدمات)]] پرداخت. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد.مدت سه سال از چشمه جوشان معارف اهل بيت(ع) در حوزه برخوردار شد، هر چند در دانشگاه نيز جزو پذيرفته شدگان بود. | |||
در دوران دفاع مقدس، به عنوان جهادگر در جبهه حضور یافت. يك بار در يكى از مناطق عملياتى به همراه همرزمانش به ساختن پل شناور مشغول بودند. چندبار، با آماده شدن پل، عراقى ها آن را منهدم مى كردند. مهدى مغيث كه از زيركى خاصى برخوردار بود با كشيك دائم جاسوسى را شناسايى كرد كه اطلاعات را به عراقى ها مى داد. مهدى در طول حضورش در جبهه ها يك بار مجروح و شيميايى شد. | |||
< | == شهادت == | ||
در بیستم دی ۱۳۶۵ عمليات كربلاى پنج براى او نقطه پرواز شد تا در سرزمين شلمچه مرغ جانش تا «سدره المنتهى» پرواز كند و به «الى ربك المنتهى» برسد و در همانجا بود كه تركش متجاوزان بعثى، قلب و صورتش را به خون كشيد و پس از نه روز جسد پاكش به دست خانواده بزرگوارش رسيد.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص۱۶۲</ref> مزار او در [[تکیه شهدا|گلستان شهدای]] زادگاهش واقع است.<ref>[[كتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی|کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]، ص۶۴۱</ref> | |||
== پانویس == | |||
<references /> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه امام صادق (ع)]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه امام صادق (ع)]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
نسخهٔ ۲۲ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۱۳
| شهید مهدی مغیث | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۳۷ اصفهان |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱۰/۲۱ شلمچه- عملیات کربلای۵ |
| مدفن | گلستان شهدای اصفهان |
| محل تحصیل | حوزه علميه امام صادق (ع) اصفهان |
| والدین |
|
شهیدمهدی مغیث (۱۳۳۷- 1365ش) مجاهدى مبارز بود كه قبل از انقلاب اسلامى در تظاهرات مردمى نقش فعال داشت و چندين بار به خاطر سخنرانى هاى افشاگرانه، از طرف مأموران ساواك به او تذكراتى داده شد و يك بار هم مورد هجوم آنها قرار گرفت.
او در دوران خدمت وظيفه در حاكميت طاغوت، به دستور امام خمينى(ره) پادگان را ترك كرد و يكى دو هفته به طور مخفيانه به مبارزات جدى خود ادامه داد.
زندگی نامه
دوم تیر ۱۳۳۷، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالحسین، کاموا فروش بود و مادرش ایران نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد.مدت سه سال از چشمه جوشان معارف اهل بيت(ع) در حوزه برخوردار شد، هر چند در دانشگاه نيز جزو پذيرفته شدگان بود.
در دوران دفاع مقدس، به عنوان جهادگر در جبهه حضور یافت. يك بار در يكى از مناطق عملياتى به همراه همرزمانش به ساختن پل شناور مشغول بودند. چندبار، با آماده شدن پل، عراقى ها آن را منهدم مى كردند. مهدى مغيث كه از زيركى خاصى برخوردار بود با كشيك دائم جاسوسى را شناسايى كرد كه اطلاعات را به عراقى ها مى داد. مهدى در طول حضورش در جبهه ها يك بار مجروح و شيميايى شد.
شهادت
در بیستم دی ۱۳۶۵ عمليات كربلاى پنج براى او نقطه پرواز شد تا در سرزمين شلمچه مرغ جانش تا «سدره المنتهى» پرواز كند و به «الى ربك المنتهى» برسد و در همانجا بود كه تركش متجاوزان بعثى، قلب و صورتش را به خون كشيد و پس از نه روز جسد پاكش به دست خانواده بزرگوارش رسيد.[۱] مزار او در گلستان شهدای زادگاهش واقع است.[۲]
پانویس
- ↑ کتاب شاهدان روحانی، ص۱۶۲
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص۶۴۱