این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسین موسیقی یزدی»
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ملّا حسین یزدی''' معروف به «'''حسین موسیقی'''» از هنرمندان موسیقی معاصر است. ==معرفی== وی در یزد متولّد شده و در 25سالگی برای استفاده از اساتید موسیقی به اصفهان آمد. قسمتی از عمر او در سیاحت در شهرها و روستاهای ایران گذشته و در اصفهان نیز به شغل خرا...» ایجاد کرد) |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
ابتدا در تهران مدّتی نزد اسماعیل خان شاهی که تعزیه خوان بود تعلیم گرفت و به اصفهان بازگشت. | ابتدا در تهران مدّتی نزد اسماعیل خان شاهی که تعزیه خوان بود تعلیم گرفت و به اصفهان بازگشت. | ||
سپس نزد سیّد عبدالرحیم و میرزا حسین ساعت ساز (خضوعی) به فراگیری موسیقی پرداخت. دوباره به تهران رفته از قربان خان شاهی و حسین لحنی دستگاه های موسیقی را آموخت. | سپس نزد سیّد عبدالرحیم و [[حسین خضوعی|میرزا حسین ساعت ساز (خضوعی)]] به فراگیری موسیقی پرداخت. | ||
دوباره به تهران رفته از قربان خان شاهی و حسین لحنی دستگاه های موسیقی را آموخت. | |||
او در اصفهان با شعبان خان (پدر استاد جلیل شهناز) معاشر بود و از اطلاعات و راهنمایی های او بهره می گرفت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۷.</ref> | او در اصفهان با شعبان خان (پدر استاد جلیل شهناز) معاشر بود و از اطلاعات و راهنمایی های او بهره می گرفت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۷.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۳۷
ملّا حسین یزدی معروف به «حسین موسیقی» از هنرمندان موسیقی معاصر است.
معرفی
وی در یزد متولّد شده و در 25سالگی برای استفاده از اساتید موسیقی به اصفهان آمد. قسمتی از عمر او در سیاحت در شهرها و روستاهای ایران گذشته و در اصفهان نیز به شغل خرازی مشغول بود.
صوتی خوش داشت و علاوه بر آواز در نواختن ضرب نیز مهارت داشت. اشعار بسیاری را نیز از حفظ داشت وبه شیوه اساتید قدیم اصفهان می خواند.[۱]
اساتید
ابتدا در تهران مدّتی نزد اسماعیل خان شاهی که تعزیه خوان بود تعلیم گرفت و به اصفهان بازگشت.
سپس نزد سیّد عبدالرحیم و میرزا حسین ساعت ساز (خضوعی) به فراگیری موسیقی پرداخت. دوباره به تهران رفته از قربان خان شاهی و حسین لحنی دستگاه های موسیقی را آموخت.
او در اصفهان با شعبان خان (پدر استاد جلیل شهناز) معاشر بود و از اطلاعات و راهنمایی های او بهره می گرفت.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.