این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر وحید بهبهانی»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) |
(ویرایش جزئی) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''آقا محمّد باقر وحید بهبهانی | '''آقا محمّد باقر وحید بهبهانی'''، (۱۱۱۷ق-۱۲۰۵ق ) از اکابر علمای امامیه و از مجتهدین طراز اوّل جهان تشیع، محیی اجتهاد در فقه شیعی، عالم زاهد متقّی بود. | ||
{{نیازمند تکمیل}}<br /> | {{نیازمند تکمیل}} | ||
<br /> | |||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
وی در | وی در اصفهان متولّد شده و نزد پدرش ملّا محمّد اکمل اصفهانی به تحصیل پرداخت. مادرش فرزند [[نورالدّین محمّد بن محمّد صالح مازندرانی]] بوده و محمّد صالح داماد ملّا [[محمد تقی مجلسی|محمّد تقی مجلسی]] است. وی علاوه بر تحصیل نزد پدر از درس آقا [[سیّد محمّد طباطبائی بروجردی]] و [[سیّد صدرالدّین محمّد قمی]] بهره گرفت. | ||
پس از وفات پدر و سقوط اصفهان به دست افاغنه، از اصفهان به بهبهان کوچ کرده و حدود 30سال در آن دیار به تدریس و تبلیغ و تحقیق مشغول شد. پس از آن به عتبات عالیات مهاجرت فرموده و در کربلا ساکن شد و به معارضه با شیخ [[یوسف بحرینی]] (صاحب حدائق) پیشوای اخباریان پرداخته و با برپائی جلسات علمی و تألیف و تحقیق بر او غلبه کرده و او را منزوی ساخت و طریقه اجتهاد را در آن دیار رواج داد. | پس از وفات پدر و سقوط اصفهان به دست افاغنه، از اصفهان به بهبهان کوچ کرده و حدود 30سال در آن دیار به تدریس و تبلیغ و تحقیق مشغول شد. پس از آن به عتبات عالیات مهاجرت فرموده و در کربلا ساکن شد و به معارضه با شیخ [[یوسف بحرینی]] (صاحب حدائق) پیشوای اخباریان پرداخته و با برپائی جلسات علمی و تألیف و تحقیق بر او غلبه کرده و او را منزوی ساخت و طریقه اجتهاد را در آن دیار رواج داد. | ||
| سطر ۹: | سطر ۱۰: | ||
مجلس درس او پربار و عمیق بود و دهها مجتهد عالیقدر از این محفل علمی برخاستند و شهرت و اعتبار «وحید بهبهانی» چنان شد که عنوان (آقا) به طور مطلق به او اختصاص یافته و اعقاب و احفادش به نام (آل آقا) معروف شدند. | مجلس درس او پربار و عمیق بود و دهها مجتهد عالیقدر از این محفل علمی برخاستند و شهرت و اعتبار «وحید بهبهانی» چنان شد که عنوان (آقا) به طور مطلق به او اختصاص یافته و اعقاب و احفادش به نام (آل آقا) معروف شدند. | ||
همچنین در بین اهل فضل و اصحاب رجال و تراجم به | همچنین در بین اهل فضل و اصحاب رجال و تراجم به «'''استاد الکل'''» شهرت یافت. لقب «'''وحید'''» را نیز استاد و پدر همسرش سیّدمحمّد طباطبائی بروجردی به او عطا کرد. | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
او تألیفات فراوانی از خود به جای نهاده است که از آن جمله: | او تألیفات فراوانی از خود به جای نهاده است که از آن جمله: | ||
| سطر ۲۰: | سطر ۲۱: | ||
۳. «الفوائد الحائریه» | ۳. «الفوائد الحائریه» | ||
۴. «مصابیح الظلام» در شرح مفاتیح الشرایع<ref>علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، صص ۵۷۸-۵۷۴؛ معجم مؤلفی الشیعه، صص ۷۹ و ۸۰؛ شرح زندگانی استاد کل وحید بهبهانی، مرآه الاحوال، ج۱، صص ۱۴۹-۱۴۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۴۵ و ۴۶؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۱، ص۳۳۴؛ بیان المفاخر، ج۱، صص ۷۵ و ۷۶؛ قصص العلماء، صص ۲۰۹-۲۰۳؛ تذکره العلماء، صص ۱۴۰-۱۳۷؛ روضات الجنات، ج۲، ص۹۱؛ الکنی و الالقاب، ج۲، صص ۱۰۹ و ۱۱۰؛ فوائد الرضویه، ص۴۰۴؛ هدیه الاحباب، صص ۱۱۴ و ۱۱۵؛ ریحانه الادب، ج۱، ص۵۱؛ معجم المؤلفین، ج۹، ص۹۰؛ الاعلام، ج۶، ص۲۷۳؛ مکارم الآثار، ج۱، ص۲۲۰؛ تاریخ اصفهان (جابری)، صص ۳۱۰ و ۳۱۱؛ الذریعه: اغلب جلدها؛ دانشمندان سخن سرایان فارس، ج۴، صص ۷۹۶-۷۸۹؛ معجم المطبوعات، ج۱، ص۵۹۷؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۴۷۴؛ بغیه الطالب، ص۱۷۱؛ تتمیم امل الآمل، صص ۷۴ و ۷۵ | ۴. «مصابیح الظلام» در شرح مفاتیح الشرایع<ref>علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، صص ۵۷۸-۵۷۴؛ معجم مؤلفی الشیعه، صص ۷۹ و ۸۰؛ شرح زندگانی استاد کل وحید بهبهانی، مرآه الاحوال، ج۱، صص ۱۴۹-۱۴۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۴۵ و ۴۶؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۱، ص۳۳۴؛ بیان المفاخر، ج۱، صص ۷۵ و ۷۶؛ قصص العلماء، صص ۲۰۹-۲۰۳؛ تذکره العلماء، صص ۱۴۰-۱۳۷؛ روضات الجنات، ج۲، ص۹۱؛ الکنی و الالقاب، ج۲، صص ۱۰۹ و ۱۱۰؛ فوائد الرضویه، ص۴۰۴؛ هدیه الاحباب، صص ۱۱۴ و ۱۱۵؛ ریحانه الادب، ج۱، ص۵۱؛ معجم المؤلفین، ج۹، ص۹۰؛ الاعلام، ج۶، ص۲۷۳؛ مکارم الآثار، ج۱، ص۲۲۰؛ تاریخ اصفهان (جابری)، صص ۳۱۰ و ۳۱۱؛ الذریعه: اغلب جلدها؛ دانشمندان سخن سرایان فارس، ج۴، صص ۷۹۶-۷۸۹؛ معجم المطبوعات، ج۱، ص۵۹۷؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۴۷۴؛ بغیه الطالب، ص۱۷۱؛ تتمیم امل الآمل، صص ۷۴ و ۷۵.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وحید بهبهانی در سال« ۱۲۰۵ق »وفات یافته و در رواق حرم مطهر امام حسین علیه السلام نزدیک قبور شهدای کربلا مدفون شد. | وحید بهبهانی در سال« ۱۲۰۵ق »وفات یافته و در رواق حرم مطهر امام حسین علیه السلام نزدیک قبور شهدای کربلا مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۰. </ref> | ||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۰ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۲۹
آقا محمّد باقر وحید بهبهانی، (۱۱۱۷ق-۱۲۰۵ق ) از اکابر علمای امامیه و از مجتهدین طراز اوّل جهان تشیع، محیی اجتهاد در فقه شیعی، عالم زاهد متقّی بود.
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
زندگی نامه
وی در اصفهان متولّد شده و نزد پدرش ملّا محمّد اکمل اصفهانی به تحصیل پرداخت. مادرش فرزند نورالدّین محمّد بن محمّد صالح مازندرانی بوده و محمّد صالح داماد ملّا محمّد تقی مجلسی است. وی علاوه بر تحصیل نزد پدر از درس آقا سیّد محمّد طباطبائی بروجردی و سیّد صدرالدّین محمّد قمی بهره گرفت.
پس از وفات پدر و سقوط اصفهان به دست افاغنه، از اصفهان به بهبهان کوچ کرده و حدود 30سال در آن دیار به تدریس و تبلیغ و تحقیق مشغول شد. پس از آن به عتبات عالیات مهاجرت فرموده و در کربلا ساکن شد و به معارضه با شیخ یوسف بحرینی (صاحب حدائق) پیشوای اخباریان پرداخته و با برپائی جلسات علمی و تألیف و تحقیق بر او غلبه کرده و او را منزوی ساخت و طریقه اجتهاد را در آن دیار رواج داد.
مجلس درس او پربار و عمیق بود و دهها مجتهد عالیقدر از این محفل علمی برخاستند و شهرت و اعتبار «وحید بهبهانی» چنان شد که عنوان (آقا) به طور مطلق به او اختصاص یافته و اعقاب و احفادش به نام (آل آقا) معروف شدند.
همچنین در بین اهل فضل و اصحاب رجال و تراجم به «استاد الکل» شهرت یافت. لقب «وحید» را نیز استاد و پدر همسرش سیّدمحمّد طباطبائی بروجردی به او عطا کرد.
آثار
او تألیفات فراوانی از خود به جای نهاده است که از آن جمله:
۱. «حاشیه علی مدارک الاحکام»
۲. «حاشیه علی المعالم»
۳. «الفوائد الحائریه»
۴. «مصابیح الظلام» در شرح مفاتیح الشرایع[۱]
وفات
وحید بهبهانی در سال« ۱۲۰۵ق »وفات یافته و در رواق حرم مطهر امام حسین علیه السلام نزدیک قبور شهدای کربلا مدفون شد.[۲]
پانویس
- ↑ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، صص ۵۷۸-۵۷۴؛ معجم مؤلفی الشیعه، صص ۷۹ و ۸۰؛ شرح زندگانی استاد کل وحید بهبهانی، مرآه الاحوال، ج۱، صص ۱۴۹-۱۴۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۴۵ و ۴۶؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۱، ص۳۳۴؛ بیان المفاخر، ج۱، صص ۷۵ و ۷۶؛ قصص العلماء، صص ۲۰۹-۲۰۳؛ تذکره العلماء، صص ۱۴۰-۱۳۷؛ روضات الجنات، ج۲، ص۹۱؛ الکنی و الالقاب، ج۲، صص ۱۰۹ و ۱۱۰؛ فوائد الرضویه، ص۴۰۴؛ هدیه الاحباب، صص ۱۱۴ و ۱۱۵؛ ریحانه الادب، ج۱، ص۵۱؛ معجم المؤلفین، ج۹، ص۹۰؛ الاعلام، ج۶، ص۲۷۳؛ مکارم الآثار، ج۱، ص۲۲۰؛ تاریخ اصفهان (جابری)، صص ۳۱۰ و ۳۱۱؛ الذریعه: اغلب جلدها؛ دانشمندان سخن سرایان فارس، ج۴، صص ۷۹۶-۷۸۹؛ معجم المطبوعات، ج۱، ص۵۹۷؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۴۷۴؛ بغیه الطالب، ص۱۷۱؛ تتمیم امل الآمل، صص ۷۴ و ۷۵.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۰.
منبع
برگرفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان : گلدسته ،۱۳۸۴ش.
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.