سید ناصرالدین حجت نجف آبادی

سید ناصرالدین حسینی نجف آبادی فرزند هاشم، شاعر و متخلص به حجت و ناصر، در سال 1296 متولد شد. وی عالم و مجتهد و فعال در تبلیغ دین و مولف چندین کتاب از جمله الحجت البالغه بود. او متوفی سال ۱۳۶۰ قمری است و در کنار مسجدی در نجف آباد که به نام وی است مدفون شد.

از اشعار اوست:

نخواندستی تو اندر علم معقول		که ماهیات اشیاء نیست مجعول
وجود حق تعالی محض خیر است		صدور شر از او نبود زغیر است
زقر آن بشنو این گفتار چون قند		بدی از توست خوبی از خداوند

منبع

برگرفته از شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.