این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدرشید جعفری شیرازی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (ویرایش و تصحیح اشکالات) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی'''، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری. از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت میرزا علیرضا شیخ الاسلام به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود.<ref>تذکره نصرآبادی، | '''ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی'''، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری. | ||
==معرفی== | |||
محمد رشید مقیم جعفری اصفهانی از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت [[علیرضا شیخ الاسلام موسوی عاملی|میرزا علیرضا شیخ الاسلام]] به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود.<ref>تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۲۶.</ref> | |||
از اشعار اوست: | از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|اشک نگذارد عیان در چهره ام احوال دل | خوب نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان | {{ب|اشک نگذارد عیان در چهره ام احوال دل | خوب نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص،۲۰۶ ؛شعرای پارسی سرای ولائی</ref>}} {{پایان شعر}} | ||
=='''آثار'''== | =='''آثار'''== | ||
وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان | وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان ۱۰۹۰ق کتابت نموده و در حاشیه آن فواید علمی و تعلیقات عالمانه ای افزوده که تاریخ نوشتن آنها ۱۰۹۳ق بوده است و بر تبحّر او دلیلی روشن و آشکار است.<ref>تراجم الرّجال، ج۲، ص۶۸۹.</ref> <ref>مهدوی،اعلام اصفهان،جلد۳،صص۷۰-۷۱.</ref> | ||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
== | ==منبع== | ||
برگرفته از: [[اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده: | [[رده:صفحات ابهام زدایی]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۱۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۴۱
ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری.
معرفی
محمد رشید مقیم جعفری اصفهانی از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت میرزا علیرضا شیخ الاسلام به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود.[۱]
از اشعار اوست:
| اشک نگذارد عیان در چهره ام احوال دل | خوب نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را[۲] |
آثار
وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان ۱۰۹۰ق کتابت نموده و در حاشیه آن فواید علمی و تعلیقات عالمانه ای افزوده که تاریخ نوشتن آنها ۱۰۹۳ق بوده است و بر تبحّر او دلیلی روشن و آشکار است.[۳] [۴]
پانویس
منبع
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.