این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سیدحسین بن محمد علوی آوی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ حسین بن محمد آوای را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به حسین بن محمد بن ابی‌الرضا آوی منتقل کرد) |
(ویرایش جزئی) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''حسین بن محمد آوی'''، (ابی الرضا علوی) از علمای شاعر که در قرن هشتم قمری زندگی می‌کرده است. | |||
وی اصالتاً از سادات آوه ( فی‌مابین قزوین و همدان) بود و بعداً به کاشان و از آنجا به اصفهان آمده و در آنجا ساکن شد و در سال ۷۲۹ کتاب «محاسن اصفهان» را از عربی به فارسی ترجمه کرده است. | |||
از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. <ref>بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص ۱۰۳؛ اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۴۴.</ref> | |||
از اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۶: | ||
{{م|****}} | {{م|****}} | ||
{{ب| | {{ب| سرۀ البطن ربع مسكون بود | غرۀ الوجه ملک سلطان شد }} | ||
{{ب| اهل او هریکی سکندر گشت | زنده رودش زلال حیوان شد}} | {{ب| اهل او هریکی سکندر گشت | زنده رودش زلال حیوان شد}} | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۲۴: | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱ | برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | ||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۱ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۷:۵۳
حسین بن محمد آوی، (ابی الرضا علوی) از علمای شاعر که در قرن هشتم قمری زندگی می‌کرده است.
وی اصالتاً از سادات آوه ( فی‌مابین قزوین و همدان) بود و بعداً به کاشان و از آنجا به اصفهان آمده و در آنجا ساکن شد و در سال ۷۲۹ کتاب «محاسن اصفهان» را از عربی به فارسی ترجمه کرده است.
از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. [۱]
از اشعار اوست:
| اصفهان بین که چون بهشت برین | خانه حور و ملک رضوان شد | |
| از اعتدال حیات‌بخش بهار | خرم و تازه روی و خندان شد | |
**** | ||
| سرۀ البطن ربع مسكون بود | غرۀ الوجه ملک سلطان شد | |
| اهل او هریکی سکندر گشت | زنده رودش زلال حیوان شد | |
پانویس
- ↑ بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص ۱۰۳؛ اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۴۴.
منبع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تاکنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.