این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین فارسی شیرازی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.javani (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد صفحه) |
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ شیخ محمدحسین فارسی شیرازی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدحسین فارسی شیرازی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۶ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۲۰
شیخ محمد حسین فارسی شیرازی[۱] فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین سید حجت الاسلام شفتی است.
معرفی
درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد؛ و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست.
از اشعار اوست :
| مرا مرغ روان دارد به پرواز | نیم چون دیگران در جنگل آز | |
| چنان شایسته دارم دستگاهی | به بزم دل زالطاف الهی | |
| که پیش همتم عالم غباری است | بساط سلطنت بیهوده کاری است [۲] |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.