این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالمحمود محزون اصفهانی»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (ویرایش پانویس) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (اصلاح صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''' حاج عبدالمحمودمحزون اصفهانی ''' فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد<ref>سنگ مزار پدرش موجود در همان تكيه.</ref>، متخلّص به '''محزون''' '''اصفهانى''' در 26 ذالحجه سال 1301 قمرى ديـده به جهان گشود. | ''' حاج عبدالمحمودمحزون اصفهانی ''' فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد<ref>سنگ مزار پدرش موجود در همان تكيه.</ref>، متخلّص به "'''محزون''' '''اصفهانى''' "در 26 ذالحجه سال 1301 قمرى ديـده به جهان گشود. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره | در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره مندبود و از اديبان عصر خود به شمار مى آمد او نيز از شاعران برجسته ى انجمن ادبـى مرحوم شيدا بود.سرانجام در 1377 قمرى ديده از جهان فروبست و در [[تكيه ى خليليان]] در [[تخت فولاد]] معروف به دردشتى مدفون شد. | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==تأليفات== | ==تأليفات== | ||
وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است: | وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است: | ||
1 ـ ديوان جنگل | 1 ـ ديوان جنگل | ||
نسخهٔ ۱۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۰۱
حاج عبدالمحمودمحزون اصفهانی فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد[۱]، متخلّص به "محزون اصفهانى "در 26 ذالحجه سال 1301 قمرى ديـده به جهان گشود.
معرفی
در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره مندبود و از اديبان عصر خود به شمار مى آمد او نيز از شاعران برجسته ى انجمن ادبـى مرحوم شيدا بود.سرانجام در 1377 قمرى ديده از جهان فروبست و در تكيه ى خليليان در تخت فولاد معروف به دردشتى مدفون شد.
از اشعار اوست:[۲]
| اى خــوش خصــال دلبــر انصــاف ده خــدا را | بــا دوســتان يكــدل از حــد مبــر جفــا را | |
| آن دم كــه رخ نمــايى بعــد از غــم جــدايى | بهتــر ز ملــك شــاهى ايــن كمتــرين گــدا را | |
| از دل هرآنچـــه شـــايد از او هرآنچـــه آيـــد | از جـــان دريـــغ نايـــد محبـــوب باوفـــا را |
تأليفات
وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است:
1 ـ ديوان جنگل
2 ـ رساله ى عـروج النبـى (پيرامون معراج پيـامبر صـلى اللّـه عليـه و آلـه منظوم)
3 ـ گنجالعـيش غزليـات
4 ــ فضـايح الافعال و قبايح الاعمال(در سال 1344 قمرى در 143 صـفحه ى كوچـك بـه طبـع رسید)
5 ـ نصايح الزّمان، منظوم
6ـ كنزالمثـال(منثور)
7ـ بـدايع البيـان در توصـيف اصفهان[۳]
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص510