این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالحجه بلاغی»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان' به 'مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان') |
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان' به 'مهدوی، اعلام اصفهان') |
||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
ژ سرانجام در دوشنبه 4 صفر 1397ق [مطابق با 4 بهمن 1355ش] وفات یافته و در [قبرستان باغ بهشت] قم مدفون شد. شعر می سرود و گاهی «حجت» و گاهی «بلاغی» تخلّص می کرد.<ref>'''[[ | ژ سرانجام در دوشنبه 4 صفر 1397ق [مطابق با 4 بهمن 1355ش] وفات یافته و در [قبرستان باغ بهشت] قم مدفون شد. شعر می سرود و گاهی «حجت» و گاهی «بلاغی» تخلّص می کرد.<ref>'''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان]]،''' ج4، ص135</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۲۶: | سطر ۲۶: | ||
== '''منبع''' == | == '''منبع''' == | ||
برگفته از کتاب: '''[[ | برگفته از کتاب: '''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.''' | ||
نسخهٔ ۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۱
سیّد عبدالحجّه بلاغی نائینی فرزند سیّد حسن بن سیّد محمّدباقر بن سیّد محمّدتقی بن میر صدرالدّین حسینی عریضی، عالم فاضل محقّق و شاعر ادیب عارف [از نویسندگان و دانشمندان معاصر.]
زندگی‌نامه
در سال 1313ق در نائین متولّد شده و در نائین نزد میرزا محمّدباقر خان ادیب، حاج ملاّ حسن نائینی، میرزا محمّدحسین بن میرزا عبدالمحمّد نائینی، ملاّ محمّدرضا، مولی علی محمّد معروف به سیّد صالح، میرزا محمّد بن ابوطالب نظام العلماء و میرزا محمّد بن محمّدعلی مشعل العلماء تحصیل کرد.
آنگاه به اصفهان آمده و نزد آقا میرزا احمد مدرّس، آقا شیخ محمّدجواد فریدنی، آقا شیخ محمّد رضا نجفی، حاج آقا نوراللّه نجفی، [شیخ حسن دشتکی و شیخ فضل اللّه اعضادی خوانساری] تلمّذ نمود و در قم نزد حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضر شد. همچنین از حضرات آیات شیخ آقابزرگ طهرانی، آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی، شیخ محمّدباقر زند کرمانی، حاج شیخ محمّدحسین کاشف الغطاء، سیّد شهاب الدّین مرعشی نجفی، آقا صدرالدّین صدر و آقا سیّد محمّدحجّت کوهکمری اجازه دریافت نمود.
سپس در طهران به خدمت شمس العرفاء رسید و بعدا به خدمت حاج ذوالریاستین وارد شد و از آنان اجازه ارشاد و دستگیری یافت [و لقب «حجت علی شاه» گرفت.] و پس از فوت ذوالریاستین خود را قطب سلسله نعمت الهی معرّفی نمود.
[او در طهران در سال 1309ش روزنامه «جامع» را منتشر کرد و مدّتی بعد به استخدم اداره ثبت درآمد. بلاغی در فقه، اصول، ادبیات، تفسیر، عرفان، حدیث و تاریخ مهارتی به سزا داشت.
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
[1. «الاسرار الالهیه فی الاذکار و الاوراد و الادعیه السّریّه»]2. «انساب خاندان های مردم نائین»3. «تاریخ طهران» در 2 جلد4. «تاریخ مختصر پیامبران اولوالعزم» در 2 جلد5. «تاریخ مقابر اصفهان»6. «تاریخ نائین»7. «مدینه العرفاء» در 2 جلد7. «تاریخ نجف اشرف و حیره» در 2 جلد8. «تاریخ و جغرافیای کاشمر» [9. «ترجمه صحیفه سجادیه»]10. «تفسیر قرآن» موسوم به «حجه التفاسیر» به فارسی در چندین جلد شامل سوره های حمد و بقره 11. «دیوان اشعار» [12. «رساله شعریه» در جبر و تفویض] 13. «زندگانی علی بن سهل اصفهانی» [14. «شطرنج العرفاء» در 5 جلد[ 15. «تاریخ فرهنگ نائین» 16. «فرهنگ سمات» در شرح دعای سمات [17. «کشکول بلاغی» 18. «گلزار بلاغی» 19. «گل نرگس» درباره حضرت نرجس خاتون مادر امام زمان (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) ] 20. «مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء» 21. «مقامات العرفاء یا زندگانی شمس العرفاء» 22. «مقلاد الرّشاد فی المؤنثات السّماعیه و الاضداد» 24. «نقد الروضات»[۱]
وفات
ژ سرانجام در دوشنبه 4 صفر 1397ق [مطابق با 4 بهمن 1355ش] وفات یافته و در [قبرستان باغ بهشت] قم مدفون شد. شعر می سرود و گاهی «حجت» و گاهی «بلاغی» تخلّص می کرد.[۲]
پانویس
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور: مقدمه؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، صص 324-326؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 93 و 94؛ تربت پاکان قم، ج2، صص 202-205؛ تذکره سخنوران نائین، صص 43 و 44؛ سیمای نائین، ص148؛ تاریخ جراید و مجلات ایران، ج2، ص162؛ مؤلفین کتب چاپی، ج3، ص715؛ نائین بلده طیّبه، صص 55 و 56؛ نادره کاران، ص373.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص135
منبع
برگفته از کتاب: مهدوی، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.