این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالحسین نعمت اللهی پاقلعه‌ای»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (M.masaeli صفحهٔ عبدالحسین پاقلعه‌ای نعمت اللهی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به عبدالحسین نعمت اللهی پاقلعه‌ای منتقل کرد)
(اصلاح الگو)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا عبدالحسین نعمت الهی'''،(1286ق -1334ق) فاضل عارف،  از عرفای پاقلعه اصفهان و از سادات خاندان خاتون آبادی است.  
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
'''میرزا عبدالحسین نعمت الهی'''(1286ق -1334ق) فاضل عارف،  از عرفای پاقلعه اصفهان و از سادات خاندان خاتون آبادی است.  


==زندگی نامه==
==زندگی‌نامه==
وی در نزد پدر و عمویش میرمحمدهادی نعمت الهی تربیت یافت و در دوره حیات پدر، هدایت طالبان و سالکان طریقت را به عهده داشت. وی را فردی « جامع صفات حسنه مستحسنه و دارای کمالات صوریه و معنویه، بسیار صبور و علیم و فاضل و حکیم و در حسن خلق و وفا و انفاق و فروتنی عدیم النظیر، رفتار و کردارش هادی و مرشد هر پیر و برنا و یگانه آفاق بود »  <ref>نعمت اللهي، ديوان موافق، ص10</ref>       
وی در نزد پدر و عمویش [[سید محمدهادی پاقلعه ای|میرمحمدهادی نعمت الهی]] تربیت یافت و در دوره حیات پدر، هدایت طالبان و سالکان طریقت را به عهده داشت.   


===ولادت===
===ولادت===
میرزا عبدالحسین متولد آخر ربیع المولود سال 1286ق است که در فضل و کمال و صدق و صفا صاحب مقامات عالیه بود.
میرزا عبدالحسین متولد آخر ربیع المولود سال 1286ق است.


===خاندان===
===خاندان===
وی فرزند [[میر محمداسماعیل پاقلعه ای|میرمحمد اسماعیل نعمت الهی]] فرزند [[محمد پاقلعه ای|میرزا محمدپاقلعه ای]] فرزند آقا میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون آبادی است. <ref>كتابى،  رجال اصفهان، ص416.</ref>پدرش میرمحمد اسماعیل حدود دوازده سال منصب راهنمایی و ارشاد سلسله نعمت الهی اصفهان را بر عهده داشت و در سال 1323ق در گذشت و در تکیه آغاباشی تخت فولاد به خاک سپرده شد.  [[میر محمدهادی پاقلعه ای]] برادر کوچکتر  عبدلحسین پاقلعه ای نعمت اللهی است.
وی فرزند [[سید محمداسماعیل پاقلعه ای|میرمحمد اسماعیل نعمت الهی]] فرزند میرزا محمدپاقلعه ای فرزند [[میر ابوالقاسم مدرس خاتون‌آبادی|آقا میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون آبادی]] است. <ref>كتابى،  رجال اصفهان، ص416.</ref>پدرش میرمحمد اسماعیل حدود دوازده سال منصب راهنمایی و ارشاد سلسله نعمت الهی اصفهان را بر عهده داشت و در سال 1323ق در گذشت و در تکیه آغاباشی تخت فولاد به خاک سپرده شد.  میر محمدهادی پاقلعه ای برادر کوچکتر  عبدالحسین پاقلعه ای نعمت اللهی است.
 
==سیره اخلاقی==
وی را این‌گونه توصیف کرده‌اند: « جامع صفات حسنه مستحسنه و دارای کمالات صوریه و معنویه، بسیار صبور و علیم و فاضل و حکیم و در حسن خلق و وفا و انفاق و فروتنی عدیم النظیر، رفتار و کردارش هادی و مرشد هر پیر و برنا و یگانه آفاق بود»<ref>نعمت اللهی،  ديوان موافق، ص10.</ref>       


==وفات==
==وفات==
   سرانجام این فاضل عارف در سال 1334ق در سنین جوانی درگذشت و در [[تکیه آغاباشی]] [[تخت فولاد]] کنار پدر و برادرش به خاک سپرده شد.  <ref>مهدوى ، ســيرى در تاريخ تخت فولاد اصفهان، ص53</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص350</ref>
وی سرانجام در سال 1334ق در سنین جوانی درگذشت و در [[تکیه آغاباشی]] [[تخت فولاد]] کنار پدر و برادرش به خاک سپرده شد.  <ref>مهدوى ، ســيرى در تاريخ تخت فولاد اصفهان، ص53.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص350.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۲۱: سطر ۲۵:
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:خاندان خاتون آبادی]]
[[رده:خاندان خاتون آبادی]]
[[رده:نیازمند درج تصویر]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:عرفا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۱۰

میرزا عبدالحسین نعمت الهی(1286ق -1334ق) فاضل عارف، از عرفای پاقلعه اصفهان و از سادات خاندان خاتون آبادی است.

زندگی‌نامه

وی در نزد پدر و عمویش میرمحمدهادی نعمت الهی تربیت یافت و در دوره حیات پدر، هدایت طالبان و سالکان طریقت را به عهده داشت.

ولادت

میرزا عبدالحسین متولد آخر ربیع المولود سال 1286ق است.

خاندان

وی فرزند میرمحمد اسماعیل نعمت الهی فرزند میرزا محمدپاقلعه ای فرزند آقا میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون آبادی است. [۱]پدرش میرمحمد اسماعیل حدود دوازده سال منصب راهنمایی و ارشاد سلسله نعمت الهی اصفهان را بر عهده داشت و در سال 1323ق در گذشت و در تکیه آغاباشی تخت فولاد به خاک سپرده شد. میر محمدهادی پاقلعه ای برادر کوچکتر عبدالحسین پاقلعه ای نعمت اللهی است.

سیره اخلاقی

وی را این‌گونه توصیف کرده‌اند: « جامع صفات حسنه مستحسنه و دارای کمالات صوریه و معنویه، بسیار صبور و علیم و فاضل و حکیم و در حسن خلق و وفا و انفاق و فروتنی عدیم النظیر، رفتار و کردارش هادی و مرشد هر پیر و برنا و یگانه آفاق بود»[۲]       

وفات

وی سرانجام در سال 1334ق در سنین جوانی درگذشت و در تکیه آغاباشی تخت فولاد کنار پدر و برادرش به خاک سپرده شد.  [۳][۴]

پانویس

  1. كتابى، رجال اصفهان، ص416.
  2. نعمت اللهی، ديوان موافق، ص10.
  3. مهدوى ، ســيرى در تاريخ تخت فولاد اصفهان، ص53.
  4. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص350.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.