این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «زید بن رضا جعفری هاشمی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (اصلاح لینک) |
(اصلاح منبع) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{رده‌بندی‌نشده}} | {{رده‌بندی‌نشده}} | ||
''' | '''ابومحمد زید جعفری هاشمی اصفهانی''' فرزند رضا بن زید بن علی، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
او در سال ۴۶۰ و اندی متولّد شده و از «ابوعمرو بن منده»، «ابوالحسن سهل بن عبداللّه غازی»، «ابوالفوارس طراد بن محمّد زینبی» و جز آنان حدیث شنیده است. | او در سال ۴۶۰ و اندی متولّد شده و از «ابوعمرو بن منده»، «ابوالحسن سهل بن عبداللّه غازی»، «ابوالفوارس طراد بن محمّد زینبی» و جز آنان حدیث شنیده است. «ابوسعد سمعانی» از او به عنوان «شریف، نسیب، صالح، حسن السیره» یاد کرده است.<ref>التّحبیر، ج۱، ص۲۸۸.</ref> | ||
«ابوسعد سمعانی» از او به عنوان «شریف، نسیب، صالح، حسن السیره» یاد کرده است. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در ماه جمادی الآخر سال ۵۴۶ق در اصفهان وفات یافته است. | وی در ماه جمادی الآخر سال ۵۴۶ق در اصفهان وفات یافته است. <ref>مهدوی،اعلام اصفهان،ج۳،ص۲۳۸.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۳: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۰۷
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
ابومحمد زید جعفری هاشمی اصفهانی فرزند رضا بن زید بن علی، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است.
معرفی
او در سال ۴۶۰ و اندی متولّد شده و از «ابوعمرو بن منده»، «ابوالحسن سهل بن عبداللّه غازی»، «ابوالفوارس طراد بن محمّد زینبی» و جز آنان حدیث شنیده است. «ابوسعد سمعانی» از او به عنوان «شریف، نسیب، صالح، حسن السیره» یاد کرده است.[۱]
وفات
وی در ماه جمادی الآخر سال ۵۴۶ق در اصفهان وفات یافته است. [۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.