این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسین بن علی اسواری اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''ابو علی حسین بن علی بن یزید اُسواری اصفهانی'''،<ref> اَسواریه، از روستاهای اصفهان است. در شمال شهر اصفهان که اکنون به شهر پیوسته است، اَراضی سواری باغ و استوارچی وجود داشته که شاید یکی از آنها همان «اَسواریه» باشد.</ref> از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری است.  
'''ابو علی حسین بن علی بن یزید اُسواری اصفهانی'''،<ref> اَسواریه، از روستاهای اصفهان است. در شمال شهر اصفهان که اکنون به شهر پیوسته است، اَراضی سواری باغ و استوارچی وجود داشته که شاید یکی از آنها همان «اَسواریه» باشد.</ref> از محدثین اصفهان در قرن چهارم هجری است. از محمّد بن سلیمان لِوّین روایت می کند و ابو احمد عسال اصفهانی از اواستماع حدیث کرده است.<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص281.</ref> <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص715-716.</ref>  
 
از محمّد بن سلیمان لِوّین روایت می کند و ابو احمد عسال اصفهانی از اواستماع حدیث کرده است.<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص281.</ref> <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص715-716.</ref>
 
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۲۶

ابو علی حسین بن علی بن یزید اُسواری اصفهانی،[۱] از محدثین اصفهان در قرن چهارم هجری است. از محمّد بن سلیمان لِوّین روایت می کند و ابو احمد عسال اصفهانی از اواستماع حدیث کرده است.[۲] [۳]

پانویس

  1. اَسواریه، از روستاهای اصفهان است. در شمال شهر اصفهان که اکنون به شهر پیوسته است، اَراضی سواری باغ و استوارچی وجود داشته که شاید یکی از آنها همان «اَسواریه» باشد.
  2. ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص281.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص715-716.

منبع