این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «داراب کیخسرو بن امیر‌‌قلی بینا‌ی کیانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
جز (تصحیح رده)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''داراب کیخسرو کیانی''' معروف به «حاج آقا» و متخلص به '''بینا'''، فرزند امیرقلی از شعرای معاصر اصفهان در سال 1280ش در محله مستهلک اصفهان متولد شد.  
{{نیازمند تصویر}}
'''داراب کیخسرو کیانی'''(1280ش- 1344ش) معروف به «حاج آقا» و متخلص به '''بینا'''، فرزند امیرقلی از شعرای معاصر اصفهان در سال 1280ش در محله مستهلک اصفهان متولد شد.  


==زندگینامه==
<br />
او پس از تحصیل در مکتب خانه به کار پرداخت و سالها به کشاورزی و باغداری مشغول بود. او نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. مضمون اغلب اشعار او انتقاد از اوضاع جامعه زمان خود است. او مردی متدیّن و علاقمند به قرآن مجید بوده و برای تعلیم آن به دیگران اهتمام داشته است. وی در انجمن های ادبی از جمله انجمن شیدا شرکت می نموده است.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 97 و 98.</ref> دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده و نزد فرزندش موجود است.
==معرفی==
وی پس از تحصیل در مکتب خانه به کار پرداخت و سالها به کشاورزی و باغداری مشغول بود. او در نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. مضمون اغلب اشعار او انتقاد از اوضاع جامعه زمان خود است. او مردی متدیّن و علاقمند به قرآن مجید بوده و برای تعلیم آن به دیگران اهتمام داشته است. وی در انجمن های ادبی از جمله انجمن شیدا شرکت می نموده است.<ref>مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص98-97.</ref> دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده و نزد فرزندش موجود است.


از  اشعار اوست:
از  اشعار اوست:
سطر ۱۶: سطر ۱۸:


==وفات==
==وفات==
وی سرانجام در 15 ذیحجه 1384ق (مطابق با 29 فروردین 1344ش از دنیا رفت و در شمال مصلای [[تخت فولاد]] نزدیک تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>سیری در تاریخ اصفهان، ص136.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص886-887.</ref>
وی سرانجام در 15 ذیحجه 1384ق مطابق با 29 فروردین 1344ش از دنیا رفت و در [[تکیه مصلی|قبرستان مصلی]] نزدیک [[تکیه سادات بهشتی]] واقع در [[تخت فولاد]] اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>مهدوی، سیری در تاریخ اصفهان، ص136.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص887-886.</ref>


از اشعار اوست که بر سنگ مزارش حک شده است:
{{شعر}}
{{ب|بگیـر ایـن داروی دکتـر ز ایـن جسـم فکار مـن|که اینـک می رود از کـف عنـان و اختیار مــن}}
{{ب|تـو ای تـب قاصد  مرگی  که پیش از مـرگ می آیی|مـرا در ملک تـن خوش بـاش باشـد افتخار مـن}}
{{م|****}}
{{ب|زشوق مرگ می نالم بگیرد خـواه « بینا » را|بیـا تـا بنگـری از دور، چشـم اشکبـار مـن<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، ص 348.</ref>}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منابع==
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:شعرا]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۴

داراب کیخسرو کیانی(1280ش- 1344ش) معروف به «حاج آقا» و متخلص به بینا، فرزند امیرقلی از شعرای معاصر اصفهان در سال 1280ش در محله مستهلک اصفهان متولد شد.


معرفی

وی پس از تحصیل در مکتب خانه به کار پرداخت و سالها به کشاورزی و باغداری مشغول بود. او در نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. مضمون اغلب اشعار او انتقاد از اوضاع جامعه زمان خود است. او مردی متدیّن و علاقمند به قرآن مجید بوده و برای تعلیم آن به دیگران اهتمام داشته است. وی در انجمن های ادبی از جمله انجمن شیدا شرکت می نموده است.[۱] دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده و نزد فرزندش موجود است.

از اشعار اوست:

علم و عمل هم عنان دین مبین است دین و دیانت کلام پاک متین است
دین ادب است و بَرَش حیا و مروّت هر که ادب دارد او مروّج دین است
دین نه به عمامه و لباس بلند است حجب و تکبّر بر این لباس قرین است
گفت پیمبر ادب به خلق بیاموز باادب اندر جهان ز اهل یقین است[۲]

وفات

وی سرانجام در 15 ذیحجه 1384ق مطابق با 29 فروردین 1344ش از دنیا رفت و در قبرستان مصلی نزدیک تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.[۳][۴]

از اشعار اوست که بر سنگ مزارش حک شده است:

بگیـر ایـن داروی دکتـر ز ایـن جسـم فکار مـنکه اینـک می رود از کـف عنـان و اختیار مــن
تـو ای تـب قاصد  مرگی  که پیش از مـرگ می آییمـرا در ملک تـن خوش بـاش باشـد افتخار مـن
****
زشوق مرگ می نالم بگیرد خـواه « بینا » رابیـا تـا بنگـری از دور، چشـم اشکبـار مـن[۵]

پانویس

  1. مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص98-97.
  2. مصاحبه با آقای رضا کیخسرو کیانی (فرزند مرحوم بینا) و محمّد کیخسرو کیانی (داماد آن مرحوم) در اسفندماه 1386 توسط غلامرضا نصرالهی.
  3. مهدوی، سیری در تاریخ اصفهان، ص136.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص887-886.
  5. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، ص 348.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.