الفتی ساوجی

الفتی ساوجی فرزند حسین ساوجی بوده است.

معرفی

وی مدت ها در هند بوده، رساله ای در عروض و قافیه به نام عبداللّه قطبشاه تألیف کرده، در اواخر عمر به اصفهان آمده، در قهوه خانه جنب دارالشّفاء ساکن شده، در کمال شوخی و نمک بوده، و اشعار همواری می گفته؛ لکن خود، خویشتن را از انوری بالاتر می دانسته [است] از او است:

بود هر خُم می که خشتیش هست		حکیمی ز حکمت کتابی به دست
می کهنه و نو سخنگو به هم		یکی از حدوث و یکی از قدم

وفات

وی در زمان تألیف تذکره نصرآبادی فوت شده بوده است.

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.