این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید سید حسن حسینی»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح پانویس و منبع) |
جز (اصلاح لینک) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۷/۰۷/۲۸|مکان درگذشت=فاو|پدر=سیّد ماشاالله|تاریخ تولد=۱۳۵۰|مکان تولد=روستای دهق|از دانشگاه= | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۷/۰۷/۲۸|مکان درگذشت=فاو|پدر=سیّد ماشاالله|تاریخ تولد=۱۳۵۰|مکان تولد=روستای دهق|از دانشگاه= حوزه علمیه مشهد{{سخ}} [[نیشابور]]{{سخ}}[[قم]]{{سخ}}[[کاشان]] |مدفن=گلزار شهدای دهق|تصویر=Seyyed Hasan Hosseini.jpg|عرض_تصویر=170}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' سید حسن حسینی''' دهم خرداد ۱۳۵۰، در روستای رهق از توابع شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش آقا ماشاءالله، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه خانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[ | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' سید حسن حسینی''' دهم خرداد ۱۳۵۰، در روستای رهق از توابع شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش آقا ماشاءالله، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه خانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[مقاطع تحصیلی حوزه های علمیه|سطح (مقدمات)]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم فروردین ۱۳۶۷، در فاو عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.<ref>واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص۲۶۹.</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
سال های کودکی را در کوچه باغهای زیبای نیشابور پشت سر گذاشت. خون سیادت در رگ هایش می جوشید و پرتو معارف اهل بیت (ع) به جانش تابیدن می گرفت. در [[مدرسه علمیه گلشن نیشابور]] علم آموخت و آنگاه راهی | سال های کودکی را در کوچه باغهای زیبای نیشابور پشت سر گذاشت. خون سیادت در رگ هایش می جوشید و پرتو معارف اهل بیت (ع) به جانش تابیدن می گرفت. در [[مدرسه علمیه گلشن نیشابور]] علم آموخت و آنگاه راهی حوزه علمیه مشهد مقدس شد و در [[مدرسه علمیه آیت الله صدوقی مشهد|مدرسه علمیه آیت الله صدوقی]] نام نوشت و ادامه تحصیل داد و بعد از چندی دوره های عالی تر را در [[حوزه علمیه قم|حوزه علميه قم]] گذراند. پس از مدتی، بخت خوش، او را با مختصر لوازم زندگی راهی کاشان کرد تا حجره نشین [[مدرسه علمیه امام خمینی (ره) کاشان|مدرسه علمیه امام خمینی (ره)]] باشد. بعد هم دوره کوتاه آموزش نظامی و عزیمت به جبهه های نور عليه ظلمت. | ||
از تاریخ اعزام تا شهادتش هیجده ماه گذشت. او چندین بار به مرخصی می آمد اما دم بر نمی آورد که بگوید من در کدام عمليات بوده ام و چه کرده ام. همواره از صفای رزمندگان و صداقت ایشان می گفت و شاید تنها حرفی که از خود زد آن بود که من در گردان چهارده معصوم (ع) در لشکر نجف اشرف هستم! والسلام.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ،ص308</ref> | از تاریخ اعزام تا شهادتش هیجده ماه گذشت. او چندین بار به مرخصی می آمد اما دم بر نمی آورد که بگوید من در کدام عمليات بوده ام و چه کرده ام. همواره از صفای رزمندگان و صداقت ایشان می گفت و شاید تنها حرفی که از خود زد آن بود که من در گردان چهارده معصوم (ع) در لشکر نجف اشرف هستم! والسلام.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ،ص308.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۵۵
| شهید سید حسن حسینی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۵۰ روستای دهق |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۷/۰۷/۲۸ فاو |
| مدفن | گلزار شهدای دهق |
| محل تحصیل | حوزه علمیه مشهد نیشابور قم کاشان |
| والدین |
|
شهید سید حسن حسینی دهم خرداد ۱۳۵۰، در روستای رهق از توابع شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش آقا ماشاءالله، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه خانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم فروردین ۱۳۶۷، در فاو عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.[۱]
زندگی نامه
سال های کودکی را در کوچه باغهای زیبای نیشابور پشت سر گذاشت. خون سیادت در رگ هایش می جوشید و پرتو معارف اهل بیت (ع) به جانش تابیدن می گرفت. در مدرسه علمیه گلشن نیشابور علم آموخت و آنگاه راهی حوزه علمیه مشهد مقدس شد و در مدرسه علمیه آیت الله صدوقی نام نوشت و ادامه تحصیل داد و بعد از چندی دوره های عالی تر را در حوزه علميه قم گذراند. پس از مدتی، بخت خوش، او را با مختصر لوازم زندگی راهی کاشان کرد تا حجره نشین مدرسه علمیه امام خمینی (ره) باشد. بعد هم دوره کوتاه آموزش نظامی و عزیمت به جبهه های نور عليه ظلمت.
از تاریخ اعزام تا شهادتش هیجده ماه گذشت. او چندین بار به مرخصی می آمد اما دم بر نمی آورد که بگوید من در کدام عمليات بوده ام و چه کرده ام. همواره از صفای رزمندگان و صداقت ایشان می گفت و شاید تنها حرفی که از خود زد آن بود که من در گردان چهارده معصوم (ع) در لشکر نجف اشرف هستم! والسلام.[۲]
پانویس
منابع
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.