این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید منصور اورعی»
جز (ویرایش و تصحیح اشکالات) |
جز (اصلاح لینک) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۱۲/۱۹|مکان درگذشت=جزیره مجنون-خیبر|پدر=رحیم|تاریخ تولد=۱۳۴۳|مکان تولد=خوانسار|از دانشگاه=[[مدرسه علمیه ابن الرضا]] {{سخ}}[[حوزه علمیه قم]]|مدفن=گلزار شهدای سنگ شیر خوانسار|عرض_تصویر=170|تصویر=Mansour Orei.jpg}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۱۲/۱۹|مکان درگذشت=جزیره مجنون-خیبر|پدر=رحیم|تاریخ تولد=۱۳۴۳|مکان تولد=خوانسار|از دانشگاه=[[مدرسه علمیه ابن الرضا]] {{سخ}}[[حوزه علمیه قم]]|مدفن=گلزار شهدای سنگ شیر خوانسار|عرض_تصویر=170|تصویر=Mansour Orei.jpg}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' منصور اورعی''' یکم شهریور ۱۳۴۳، در شهرستان خوانسار چشم به جهان گشود. پدرش رحیم، کشاورز بود و مادرش جمیله نام داشت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[ | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' منصور اورعی''' یکم شهریور ۱۳۴۳، در شهرستان خوانسار چشم به جهان گشود. پدرش رحیم، کشاورز بود و مادرش جمیله نام داشت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[مقاطع تحصیلی حوزه های علمیه|(سطح مقدمات)]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم اسفند۱۳۶۲، در جفیر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای سنگ شیر تابعه زادگاهش واقع است.<ref>واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص۱۴۲.</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
طلبه فاضل مدرسه ابن رضای خوانسار و نيز [[حوزه علمیه قم|حوزه علميه قم]]، شهيد منصور اورعی كه پنج سال در محضر پرفيض استادان حوزه در خوانسار و قم كسب معرفت كرد و خوشه چين معارف اهل بيت عصمت و طهارت(ع) گرديد. تحصيلاتش«سطح» اما معرفت و ايمانش در عمق بود چرا كه او چشمة زلال خويش را از دريای خاندان رسالت می گرفت. | |||
اخلاقش نيكو و رفتارش زبانزد و ويژگی ممتاز او هزينه كردن برای برپايی مراسم عزای آل االله و مراسم مذهبی بود. عملكرد مبارزاتی اش، سهم او در نهضت و انقلاب خونبار اسلامی و دفاع مقدس بود. | اخلاقش نيكو و رفتارش زبانزد و ويژگی ممتاز او هزينه كردن برای برپايی مراسم عزای آل االله و مراسم مذهبی بود. عملكرد مبارزاتی اش، سهم او در نهضت و انقلاب خونبار اسلامی و دفاع مقدس بود. | ||
يك بار در كردستان در رزمی جانانه از ناحيه سر و صورت مجروح گشت و آخرين بار هم در مجنون ترين جزيره دنيا دليرانه و با شجاعت در تيپ يك عمار عليه سفاكان بعثی ايستاد و تركشی پهلوی او را نشانه رفت، تا در خون غلتيد و به كاروان شهيدان شهيد پيوست.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ،ص۴۷۶</ref> | يك بار در كردستان در رزمی جانانه از ناحيه سر و صورت مجروح گشت و آخرين بار هم در مجنون ترين جزيره دنيا دليرانه و با شجاعت در تيپ يك عمار عليه سفاكان بعثی ايستاد و تركشی پهلوی او را نشانه رفت، تا در خون غلتيد و به كاروان شهيدان شهيد پيوست.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ،ص۴۷۶.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۰۶
| شهید منصور اورعی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۳ خوانسار |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۲/۱۲/۱۹ جزیره مجنون-خیبر |
| مدفن | گلزار شهدای سنگ شیر خوانسار |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه ابن الرضا حوزه علمیه قم |
| والدین |
|
شهید منصور اورعی یکم شهریور ۱۳۴۳، در شهرستان خوانسار چشم به جهان گشود. پدرش رحیم، کشاورز بود و مادرش جمیله نام داشت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم اسفند۱۳۶۲، در جفیر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای سنگ شیر تابعه زادگاهش واقع است.[۱]
زندگی نامه
طلبه فاضل مدرسه ابن رضای خوانسار و نيز حوزه علميه قم، شهيد منصور اورعی كه پنج سال در محضر پرفيض استادان حوزه در خوانسار و قم كسب معرفت كرد و خوشه چين معارف اهل بيت عصمت و طهارت(ع) گرديد. تحصيلاتش«سطح» اما معرفت و ايمانش در عمق بود چرا كه او چشمة زلال خويش را از دريای خاندان رسالت می گرفت.
اخلاقش نيكو و رفتارش زبانزد و ويژگی ممتاز او هزينه كردن برای برپايی مراسم عزای آل االله و مراسم مذهبی بود. عملكرد مبارزاتی اش، سهم او در نهضت و انقلاب خونبار اسلامی و دفاع مقدس بود.
يك بار در كردستان در رزمی جانانه از ناحيه سر و صورت مجروح گشت و آخرين بار هم در مجنون ترين جزيره دنيا دليرانه و با شجاعت در تيپ يك عمار عليه سفاكان بعثی ايستاد و تركشی پهلوی او را نشانه رفت، تا در خون غلتيد و به كاروان شهيدان شهيد پيوست.[۲]
پانویس
منابع
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.