این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن احمد نجار موذن مدینی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'مهدوی، مصلح الدین،' به 'مهدوی، مصلح الدین،')
(اصلاح منبع)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ابو محمد حسن بن احمد بن علی بن زهرویه نجار مؤذن مدینی'''، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است.
{{نیازمند ویرایش}}


از اهالی مدینه جی بوده و آن شارستان (شهرستان) اصفهان است. او مردی عابد و صالح و پرهیزکار بوده و از خشیت پروردگار گریه بسیار می کرده و عبادات فراوان داشته است.
'''ابو محمد حسن بن احمد بن علی بن زهرویه نجار مؤذن مدینی'''، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است. از اهالی مدینه جی بوده و آن شارستان (شهرستان) اصفهان است. او مردی عابد و صالح و پرهیزکار بوده و از خشیت پروردگار گریه بسیار می کرده و عبادات فراوان داشته است. از ابن رسته احمد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی در رجب سال (531ق) از وی حدیث شنیده است.<ref>التّحبیر، ج1، ص176.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.</ref>


از ابن رسته احمد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی در رجب سال (531ق) از وی حدیث شنیده است.<ref>التّحبیر، ج1، ص176.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.</ref>
==پانویس==
<references />


==پانویس ==
==منبع==
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:محدثین]]
[[رده:علمای قرن 6]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:صفحات ابهام زدایی]]
<references />
== منبع ==
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۳۷

ابو محمد حسن بن احمد بن علی بن زهرویه نجار مؤذن مدینی، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است. از اهالی مدینه جی بوده و آن شارستان (شهرستان) اصفهان است. او مردی عابد و صالح و پرهیزکار بوده و از خشیت پروردگار گریه بسیار می کرده و عبادات فراوان داشته است. از ابن رسته احمد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی در رجب سال (531ق) از وی حدیث شنیده است.[۱][۲]

پانویس

  1. التّحبیر، ج1، ص176.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.

منبع