این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدرضا بن محمدباقر مجلسی»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) جز |
جز (اصلاح منبع) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملّا محمّدرضا مجلسی،''' [[محمدباقر مجلسی| | '''ملّا محمّدرضا مجلسی،''' فرزند[[محمدباقر مجلسی|علّامه ملّا محمّدباقر]] عالم فاضل و محدّث محقّق واز علمای قرن دوازدهم هجری است. | ||
== | ==معرفی== | ||
او در اصفهان متولد گردیده و نزد پدر عالیقدر خود و علمای اصفهان به تحصیل پرداخت. او عالمی حمیده خصال و عالی همت بود و شاه سلطان حسین صفوی و امراء دولت او و علماء در احترام و تکریم او اهتمام داشتند. | او در اصفهان متولد گردیده و نزد پدر عالیقدر خود و علمای اصفهان به تحصیل پرداخت. او عالمی حمیده خصال و عالی همت بود و شاه سلطان حسین صفوی و امراء دولت او و علماء در احترام و تکریم او اهتمام داشتند. | ||
محمدرضا مجلسی از جمله علمایی بود که در افتتاح [[مدرسه چهارباغ|مدرسه چهارباغ اصفهان]] در سال 1122ق حضور داشت. در فقه، حدیث و ادبیات خصوصا انشاء مهارتی به سزا داشت و شعر نیز می سرود و خطوط ثلث و نسخ را خوش می نوشته است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص91_90.</ref> وی مشهور به '''آقاسی''' بود زیرا مادرش خواهر ابیطالب خان نهاوندى بود و و او مادر پسری بود.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج6، ص262</ref> | |||
==آثار== | |||
== | |||
این کتاب ها از اوست: | این کتاب ها از اوست: | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۳: | ||
2. «معراج النفس» در انشاء | 2. «معراج النفس» در انشاء | ||
برخی از شاگردان پدراو، در آخر مجلّد اوّل کتاب «من لا یحضره الفقیه» در ماه ربیع الاوّل سال 1112ق به او اجازه روایت داده اند.<ref>زندگینامه علّامه | برخی از شاگردان پدراو، در آخر مجلّد اوّل کتاب «من لا یحضره الفقیه» در ماه ربیع الاوّل سال 1112ق به او اجازه روایت داده اند.<ref>زندگینامه علّامه مجلسی،ج2،صص330-332؛مزارات اصفهان،ص36؛الکواکب المنتشره،ص262؛تذکره غنی،ص57؛مرآت الاحوال جهان نما،ج1،ص125؛الذریعه،ج9،ص363،ج21،ص237،ج26،ص42؛تلامذه العلّامه المجلسی،ص99؛وقایع السنین و الاعوام،صص564-553؛تاریخ و سفرنامه حزین،ص210؛علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین،صص525-527؛احوال و آثار خوشنویسان،ج4،ص1169.</ref> | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
وی سرانجام مقارن فتنه افغان در اصفهان وفات یافته و در | وی سرانجام مقارن فتنه افغان در اصفهان وفات یافته و در [[بقعه علامه مجلسی|بقعه علّامه مجلسی]] جنب [[مسجد جامع اصفهان]] مدفون شد. | ||
== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:خاندان مجلسی]] | |||
[[رده:شعرا]] | |||
[[رده:خوشنویسان]] | |||
[[رده:شاگردان علامه مجلسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۰۴
ملّا محمّدرضا مجلسی، فرزندعلّامه ملّا محمّدباقر عالم فاضل و محدّث محقّق واز علمای قرن دوازدهم هجری است.
معرفی
او در اصفهان متولد گردیده و نزد پدر عالیقدر خود و علمای اصفهان به تحصیل پرداخت. او عالمی حمیده خصال و عالی همت بود و شاه سلطان حسین صفوی و امراء دولت او و علماء در احترام و تکریم او اهتمام داشتند.
محمدرضا مجلسی از جمله علمایی بود که در افتتاح مدرسه چهارباغ اصفهان در سال 1122ق حضور داشت. در فقه، حدیث و ادبیات خصوصا انشاء مهارتی به سزا داشت و شعر نیز می سرود و خطوط ثلث و نسخ را خوش می نوشته است.[۱] وی مشهور به آقاسی بود زیرا مادرش خواهر ابیطالب خان نهاوندى بود و و او مادر پسری بود.[۲]
آثار
این کتاب ها از اوست:
1. «ارشاد الحنفاء فی وصف الخلفاء»؛
2. «معراج النفس» در انشاء
برخی از شاگردان پدراو، در آخر مجلّد اوّل کتاب «من لا یحضره الفقیه» در ماه ربیع الاوّل سال 1112ق به او اجازه روایت داده اند.[۳]
وفات
وی سرانجام مقارن فتنه افغان در اصفهان وفات یافته و در بقعه علّامه مجلسی جنب مسجد جامع اصفهان مدفون شد.
پانویس
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص91_90.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج6، ص262
- ↑ زندگینامه علّامه مجلسی،ج2،صص330-332؛مزارات اصفهان،ص36؛الکواکب المنتشره،ص262؛تذکره غنی،ص57؛مرآت الاحوال جهان نما،ج1،ص125؛الذریعه،ج9،ص363،ج21،ص237،ج26،ص42؛تلامذه العلّامه المجلسی،ص99؛وقایع السنین و الاعوام،صص564-553؛تاریخ و سفرنامه حزین،ص210؛علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین،صص525-527؛احوال و آثار خوشنویسان،ج4،ص1169.
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.