این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شکرالله مستوفی شهرستانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجادصفحه) |
(اصلاح پانویس) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا شکراللّه مستوفی''' بن خواجه حبیب اللّه شهرستانی، از دانشوران اهل قلم قرن دهم هجری و از سادات جلیل القدر شهرستان اصفهان است. | '''میرزا شکراللّه مستوفی''' بن خواجه حبیب اللّه شهرستانی، از دانشوران اهل قلم قرن دهم هجری و از سادات جلیل القدر شهرستان اصفهان است.<ref>روملو، احسن التواریخ، صص 127 و 639 و 716؛ از شیخ صفی تا شاه صفی، صص 96 و 97؛ بیگ ترکمان، تاریخ عالم آرای عباسی، (چاپ 1377ش)، ج1، صص 255 و 256.</ref> | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
او پس از تحصیل در اصفهان به قزوین رفته و در دربار شاه طهماسب صفوی به خدمات دیوانی مشغول شد. در اواخر سلطنت شاه طهماسب، به منصب «مستوفی الممالک ممالک محروسه» منصوب شد. در سال 984ق شاه اسماعیل ثانی او را به وزارت دیوان اعلی برگزید اما یک سال بعد که شاه اسماعیل ثانی فوت نمود، شاه محمد خدابنده او را از این منصب عزل کرده و او را به عنوان «وزیر» و «ممیزی» خراسان و تولیت آستان قدس رضوی به مشهد مقدس فرستاد، اما بیگلربیگیان خراسان به مخالفت با او برخاستند. او مردی سلیم النفس، باوقار، خوش خلق و ماهر در انشاء، سیاق، حساب، خوشنویسی و امور دیوانی بود.<ref> | او پس از تحصیل در اصفهان به قزوین رفته و در دربار شاه طهماسب صفوی به خدمات دیوانی مشغول شد. در اواخر سلطنت شاه طهماسب، به منصب «مستوفی الممالک ممالک محروسه» منصوب شد. در سال 984ق شاه اسماعیل ثانی او را به وزارت دیوان اعلی برگزید اما یک سال بعد که شاه اسماعیل ثانی فوت نمود، شاه محمد خدابنده او را از این منصب عزل کرده و او را به عنوان «وزیر» و «ممیزی» خراسان و تولیت آستان قدس رضوی به مشهد مقدس فرستاد، اما بیگلربیگیان خراسان به مخالفت با او برخاستند. او مردی سلیم النفس، باوقار، خوش خلق و ماهر در انشاء، سیاق، حساب، خوشنویسی و امور دیوانی بود.<ref>حسینی خاتون آبادی، وقایع السّنین و الاعوام، ص391؛ هاشمی، تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، صص 105-110.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
#مسجد مستوفی در محله خواجوی اصفهان | #مسجد مستوفی در محله خواجوی اصفهان | ||
#بازار مستوفی در محلّه خواجو | #بازار مستوفی در محلّه خواجو | ||
#باغ مستوفی (واقع در خیابان فیض فعلی) در اصفهان.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1004.</ref> | #باغ مستوفی (واقع در خیابان فیض فعلی) در اصفهان.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1004.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام او در هنگام مراجعت از خراسان، در دامغان وفات یافت.<ref>اعلام اصفهان، ج3، صص396-397.</ref> | سرانجام او در هنگام مراجعت از خراسان، در دامغان وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص396-397.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۷
میرزا شکراللّه مستوفی بن خواجه حبیب اللّه شهرستانی، از دانشوران اهل قلم قرن دهم هجری و از سادات جلیل القدر شهرستان اصفهان است.[۱]
زندگینامه
او پس از تحصیل در اصفهان به قزوین رفته و در دربار شاه طهماسب صفوی به خدمات دیوانی مشغول شد. در اواخر سلطنت شاه طهماسب، به منصب «مستوفی الممالک ممالک محروسه» منصوب شد. در سال 984ق شاه اسماعیل ثانی او را به وزارت دیوان اعلی برگزید اما یک سال بعد که شاه اسماعیل ثانی فوت نمود، شاه محمد خدابنده او را از این منصب عزل کرده و او را به عنوان «وزیر» و «ممیزی» خراسان و تولیت آستان قدس رضوی به مشهد مقدس فرستاد، اما بیگلربیگیان خراسان به مخالفت با او برخاستند. او مردی سلیم النفس، باوقار، خوش خلق و ماهر در انشاء، سیاق، حساب، خوشنویسی و امور دیوانی بود.[۲]
آثار
از او آثار خیریه ای به جای ماند از جمله:
- مسجد مستوفی در محله خواجوی اصفهان
- بازار مستوفی در محلّه خواجو
- باغ مستوفی (واقع در خیابان فیض فعلی) در اصفهان.[۳]
وفات
سرانجام او در هنگام مراجعت از خراسان، در دامغان وفات یافت.[۴]
پانویس
- ↑ روملو، احسن التواریخ، صص 127 و 639 و 716؛ از شیخ صفی تا شاه صفی، صص 96 و 97؛ بیگ ترکمان، تاریخ عالم آرای عباسی، (چاپ 1377ش)، ج1، صص 255 و 256.
- ↑ حسینی خاتون آبادی، وقایع السّنین و الاعوام، ص391؛ هاشمی، تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، صص 105-110.
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1004.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص396-397.
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.