این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «زین العابدین رفیع الدین محمد صدر شهرستانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(درج شعر)
(اصلاح منبع)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا زین العابدین'''
{{رده‌بندی‌نشده}}


فرزندرفیع الدّین محمّد صدر شهرستانی، شاعر ادیب، از سخنوران قرن یازدهم هجری بود.او نوه دختری شاه عباس اوّل بوده و در کودکی به دستور شاه صفی کور شد. با این حال به تحصیل علم و ادب پرداخته و شعر نیز می سرود و در اصفهان روزگار می گذراند.<ref>مهدوی، اعلام اصفهانی، ج3، صص262-263.</ref>
'''میرزا زین العابدین''' فرزندرفیع الدّین محمّد صدر شهرستانی، شاعر ادیب، از سخنوران قرن یازدهم هجری بود.او نوه دختری شاه عباس اوّل بوده و در کودکی به دستور شاه صفی کور شد. با این حال به تحصیل علم و ادب پرداخته و شعر نیز می سرود و در اصفهان روزگار می گذراند.<ref>مهدوی، اعلام اصفهانی، ج3، صص262-263.</ref>


بیت زیر از اوست:
بیت زیر از اوست:
سطر ۷: سطر ۷:
{{ب|الهی نوگل ما را بهار بی خزان باشد| تبسّم در لبش چون می به ساغر کامران باشد<ref> تذکره نصرآبادی، ج1، ص17؛ دانشمندان آذربایجان، ص171؛ تذکره شمع انجمن، ص308؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1004؛ تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، صص 129 و 130.</ref>}}
{{ب|الهی نوگل ما را بهار بی خزان باشد| تبسّم در لبش چون می به ساغر کامران باشد<ref> تذکره نصرآبادی، ج1، ص17؛ دانشمندان آذربایجان، ص171؛ تذکره شمع انجمن، ص308؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1004؛ تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، صص 129 و 130.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
==پانویس==
<references />
<references />


== منبع ==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، ج3، اصفهان، ساتزمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1389.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۰

میرزا زین العابدین فرزندرفیع الدّین محمّد صدر شهرستانی، شاعر ادیب، از سخنوران قرن یازدهم هجری بود.او نوه دختری شاه عباس اوّل بوده و در کودکی به دستور شاه صفی کور شد. با این حال به تحصیل علم و ادب پرداخته و شعر نیز می سرود و در اصفهان روزگار می گذراند.[۱]

بیت زیر از اوست:

الهی نوگل ما را بهار بی خزان باشد تبسّم در لبش چون می به ساغر کامران باشد[۲]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهانی، ج3، صص262-263.
  2. تذکره نصرآبادی، ج1، ص17؛ دانشمندان آذربایجان، ص171؛ تذکره شمع انجمن، ص308؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1004؛ تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، صص 129 و 130.

منبع