این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سليمان بن پير احمد هفشويی اصفهانی»
Kh1.naghavi (بحث | مشارکتها) (ايجاد صفحه) |
(اصلاح پانویس) |
||
(۱ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''پیر سلیمان هفشوئی اصفهانی بن پیر احمد یاناکی هفشوئی''' شاعر و ادیب فاضل، از شعراء و دانشمندان قرن یازدهم هجری است.<ref>اعلام اصفهان ، ج3، ص329-328</ref> | {{ردهبندینشده}} | ||
'''پیر سلیمان هفشوئی اصفهانی بن پیر احمد یاناکی هفشوئی''' شاعر و ادیب فاضل، از شعراء و دانشمندان قرن یازدهم هجری است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان ، ج3، ص329-328</ref> | |||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
اصلاً از اهالی قریه «هفشویه» از بلوک قُهاب اصفهان بوده و جهت تحصیل به اصفهان آمد و در مدرسه والده ساکن شد. نزد جمعی از فضلاء و علماء خصوصا [[سید شرف الدین علی شولستانی نجفی|سیّد شرف الدّین علی شولستانی نجفی]] و آخوند نصیرا قزوینی به تحصیل پرداخت و از سیّد شرف الدّین شولستانی در 4 رجب سال 1054ق اجازه دریافت نمود. | اصلاً از اهالی قریه «هفشویه» از بلوک قُهاب اصفهان بوده و جهت تحصیل به اصفهان آمد و در مدرسه والده ساکن شد. نزد جمعی از فضلاء و علماء خصوصا [[سید شرف الدین علی شولستانی نجفی|سیّد شرف الدّین علی شولستانی نجفی]] و آخوند نصیرا قزوینی به تحصیل پرداخت و از سیّد شرف الدّین شولستانی در 4 رجب سال 1054ق اجازه دریافت نمود. در فنون شعر و ادب خصوصا عروض و قافیه و معما و صنایع بدیعی استاد بوده و گاهی شعر می سروده است. | ||
در فنون شعر و ادب خصوصا عروض و قافیه و معما و صنایع بدیعی استاد بوده و گاهی شعر می سروده است. | |||
این معما به نام «صدر» از اوست و حلّ آن در تذکره نصرآبادی آمده است:{{شعر}} | این معما به نام «صدر» از اوست و حلّ آن در تذکره نصرآبادی آمده است:{{شعر}} | ||
سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
او در سال 1033ق کتاب «ذکری الشیعه» تألیف: شهید اوّل را کتابت نموده که به شماره 11215 در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی در مشهد مقدس موجود است.<ref>تذکره نصرآبادی، ج2، ص770؛ الذریعه، ج1، | او در سال 1033ق کتاب «ذکری الشیعه» تألیف: شهید اوّل را کتابت نموده که به شماره 11215 در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی در مشهد مقدس موجود است.<ref>نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج2، ص770؛ آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج1، ص210؛آصف فکرت، فهرست الفبائی رضوی، صص 710 و 273</ref> | ||
==پانويس== | ==پانويس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۲۶
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
پیر سلیمان هفشوئی اصفهانی بن پیر احمد یاناکی هفشوئی شاعر و ادیب فاضل، از شعراء و دانشمندان قرن یازدهم هجری است.[۱]
معرفی
اصلاً از اهالی قریه «هفشویه» از بلوک قُهاب اصفهان بوده و جهت تحصیل به اصفهان آمد و در مدرسه والده ساکن شد. نزد جمعی از فضلاء و علماء خصوصا سیّد شرف الدّین علی شولستانی نجفی و آخوند نصیرا قزوینی به تحصیل پرداخت و از سیّد شرف الدّین شولستانی در 4 رجب سال 1054ق اجازه دریافت نمود. در فنون شعر و ادب خصوصا عروض و قافیه و معما و صنایع بدیعی استاد بوده و گاهی شعر می سروده است.
این معما به نام «صدر» از اوست و حلّ آن در تذکره نصرآبادی آمده است:
چون صبا زلف از جمال یارم دور کرد | بر کنار لب دو خال هندویم رنجور کرد |
پیر نور و پیر محمّد مقیم از سلسله پیران قریه هفشویه و از بستگان و خویشان پیر سلیمان بوده اند و فرزندانش محمّد صالح و صمد نیز از فضلاء آن عهد بوده اند.
آثار
او در سال 1033ق کتاب «ذکری الشیعه» تألیف: شهید اوّل را کتابت نموده که به شماره 11215 در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی در مشهد مقدس موجود است.[۲]
پانويس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.