این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسن قلزم چهارمحالی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش جزئی)
(اصلاح منبع)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''آقا شیخ محمّد حسن قلزم''' فرزندحاجی ملّا محمّد وردنجانی چهارمحالی عالم کامل و شاعر ادیب، از سخنوران و دانشمندان قرن چهاردهم هجری. در 10 مرداد 1260ش در قریه «وردنجان» چهارمحال متولّد شد .<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص548.</ref>
{{رده‌بندی‌نشده}}{{نیازمند ویرایش}}
 
'''آقا شیخ محمّد حسن قلزم''' فرزندحاجی ملا محمد وردنجانی چهارمحالی عالم کامل و شاعر ادیب، از سخنوران و دانشمندان قرن چهاردهم هجری. در 10 مرداد 1260ش در قریه «وردنجان» چهارمحال متولّد شد .<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص547و548.</ref>


==''معرفی''==
==''معرفی''==
یکی از فضلای [[مدرسه چهارباغ]] مرحوم شیخ محمّدحسن قلزم چهارمحالی می‌باشد که مدت بیست سال در این مدرسه افزون بر سکونت، به فراگیری علوم مختلف اسلامی اشتغال داشته است.<ref>اعلام اصفهان، ج 2، ص 547.</ref> وی پس از تحصیلات مقدماتی در سن ده سالگی به اصفهان رهسپار شد و در کنار پدرش ـ که از سال‌ها قبل در مدرسه چهارباغ ساکن و مشغول تحصیل بود ـ به فراگیری علوم پرداخت.
یکی از فضلای [[مدرسه چهارباغ]] مرحوم شیخ محمّدحسن قلزم چهارمحالی می‌باشد که مدت بیست سال در این مدرسه افزون بر سکونت، به فراگیری علوم مختلف اسلامی اشتغال داشته است. وی پس از تحصیلات مقدماتی در سن ده سالگی به اصفهان رهسپار شد و در کنار پدرش ـ که از سال‌ها قبل در مدرسه چهارباغ ساکن و مشغول تحصیل بود ـ به فراگیری علوم پرداخت.


این دانشمند فرزانه مدت بیست سال در مدرسه چهارباغ ساكن و به كسب علوم متنوعه از فقه و اصول و حكمت و ریاضی و طب و ادبیات اشتغال ورزید و در بسیاری از علوم زمان حتی علم موسیقی تبحّر داشت و از طرف استادش [[محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی|علّامه میرزا محمّدهاشم چهارسوقی]] ملقّب به لقب "قلزم العلوم" گردید.
این دانشمند فرزانه مدت بیست سال در مدرسه چهارباغ ساكن و به كسب علوم متنوعه از فقه و اصول و حكمت و ریاضی و طب و ادبیات اشتغال ورزید و در بسیاری از علوم زمان حتی علم موسیقی تبحّر داشت و از طرف استادش [[محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی|علّامه میرزا محمّدهاشم چهارسوقی]] ملقّب به لقب "قلزم العلوم" گردید.
سطر ۲۰: سطر ۲۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==وفات==
==وفات==
قلزم چند سال اواخر عمر از نعمت بینایی، محروم گردید و سرانجام در سال 1326 شمسی در «نافج» وفات یافت».<ref>بزم معرفت، ص 191.
قلزم چند سال اواخر عمر از نعمت بینایی، محروم گردید و سرانجام در سال 1326 شمسی در «نافج» وفات یافت».<ref>بزم معرفت، ص 191؛ برگرفتهاز کتاب سیمای صالحان، ص 138-139.</ref>
 
برگرفتهاز کتاب سیمای صالحان، ص 138-139.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:علمای حوز ه علمیه امام صادق (ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۳

آقا شیخ محمّد حسن قلزم فرزندحاجی ملا محمد وردنجانی چهارمحالی عالم کامل و شاعر ادیب، از سخنوران و دانشمندان قرن چهاردهم هجری. در 10 مرداد 1260ش در قریه «وردنجان» چهارمحال متولّد شد .[۱]

معرفی

یکی از فضلای مدرسه چهارباغ مرحوم شیخ محمّدحسن قلزم چهارمحالی می‌باشد که مدت بیست سال در این مدرسه افزون بر سکونت، به فراگیری علوم مختلف اسلامی اشتغال داشته است. وی پس از تحصیلات مقدماتی در سن ده سالگی به اصفهان رهسپار شد و در کنار پدرش ـ که از سال‌ها قبل در مدرسه چهارباغ ساکن و مشغول تحصیل بود ـ به فراگیری علوم پرداخت.

این دانشمند فرزانه مدت بیست سال در مدرسه چهارباغ ساكن و به كسب علوم متنوعه از فقه و اصول و حكمت و ریاضی و طب و ادبیات اشتغال ورزید و در بسیاری از علوم زمان حتی علم موسیقی تبحّر داشت و از طرف استادش علّامه میرزا محمّدهاشم چهارسوقی ملقّب به لقب "قلزم العلوم" گردید.

شیخ محمّدحسن پس از وصول به مدارج عالیه علم و كمال، به زادگاه خود باز گشت و به درخواست خوانین چالشتر در قریه نافج ـ که از املاک آنان بود ـ ساکن گردید و تا پایان عمر، مرجع امور شرعیه اهالی بود.

وی در اخلاق و معاشرت با مردم بسیار خوش‌محضر و مهربان و فروتن بود و به‌خصوص با اطفال و نوجوانان، بسیار محبّت می‌نمود. از ریا و تظاهر، به‌شدت بیزار بود و همواره به مردم محروم و مظلوم کمک می‌کرد. منزل او، مرجع نیازمندان و مجمع اهل علم و شعرا و رجال علمی و سیاسی بود.

دیوان اشعار وی دربردارنده قریب سه هزار بیت از غزل و قصیده و رباعی بوده و بخشی از آن اخیراً به چاپ رسیده است.

شنیدم آنکه مرا نام برده ای به زبان سرم به عرش رساندی گر این ادا کردی
اگر به خون کشی از تیغ قهر «قُلزُم» را خلاف محض بود گویم ار جفا کردی[۲]

وفات

قلزم چند سال اواخر عمر از نعمت بینایی، محروم گردید و سرانجام در سال 1326 شمسی در «نافج» وفات یافت».[۳]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص547و548.
  2.  تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 380 و 381.
  3. بزم معرفت، ص 191؛ برگرفتهاز کتاب سیمای صالحان، ص 138-139.

منبع