این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسین بن غلامعلی عبداللهی خوروش اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش صفحه)
جز (حذف لینک)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''حاج حسین عبداللهی خوروَش اصفهانی''' فرزند غلامعلی بن حاج محمّد رضا مباشر اصفهانی، از شعراء و نویسندگان معاصر بود ( 1339ق - 1409ق ) . خوروش دانشمندی محقّق، نویسنده ای توانا و پژوهشگری سخت کوش بود.   
'''حاج حسین عبداللهی خوروَش''' ( 1339ق - 1409ق )، فرزند غلامعلی بن حاج محمّد رضا مباشر اصفهانی، از شعراء و نویسندگان معاصر و  دانشمندی محقّق، نویسنده ای توانا و پژوهشگری سخت کوش بود.   


<br />
==معرفی==
==معرفی==
حسین عبداللهی خوروَش در رجب سال 1339ق در اصفهان متولّدشد . تحصیلات قدیم و جدید خویش را در مدارس جدید و قدیم نزد اساتید به پایان رسانید، عمری را به مطالعه و تألیف و تحقیق در موضوعات دینی گذرانید. مدّتی روزنامه ای به نام «پیک عدالت» منتشر می کرد و در برخی از روزنامه های اصفهان و تهران مقالاتی می نوشت. همچنین او سالها به کتابفروشی در کتابفروشی که به نام «مطهر» نامیده بود، مشغول بود. شعر نیز می سرود. ابتدا «هابط» تخلّص داشت. سپس آن را به «همّت» تغییر داد.
او در رجب سال 1339ق در اصفهان متولّدشد . تحصیلات قدیم و جدید خویش را در مدارس جدید و قدیم نزد اساتید به پایان رسانید و عمری را به مطالعه و تألیف و تحقیق در موضوعات دینی گذرانید.  


این ابیات از اوست :
وی مدّتی روزنامه ای به نام «پیک عدالت» منتشر می کرد و در برخی از روزنامه های اصفهان و تهران مقالاتی می نوشت. همچنین او سالها به کتابفروشی در کتابفروشی که به نام «مطهر» نامیده بود، مشغول بود.


به کشوری که در آن نیست فکر فهمیدن
او شعر نیز می سرود و  ابتدا «'''هابط'''» تخلّص داشت. سپس آن را به «'''همّت'''» تغییر داد.


رواست گریه بر آن کرد جای خندیدن
این ابیات از اوست<span> </span>:
{{شعر}}
{{ب| به کشوری که در آن نیست فکر فهمیدن | رواست گریه بر آن کرد جای خندیدن}}
{{ب| درآن سرای که دزدان ز مکر بیدارند | نه جای اَمن و امانست بهر خوابیدن}}
{{پایان شعر}}


در آن سرای که دزدان ز مکر بیدارند
==آثار==
 
نه جای اَمن و امانست بهر خوابیدن
 
== آثار ==
کتب زیر از تألیفات اوست:
کتب زیر از تألیفات اوست:
 
[[پرونده:خوروش 2.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل]]
1. «افکار و عقاید بزرگان»  
1. «افکار و عقاید بزرگان»  


سطر ۴۷: سطر ۴۸:
15. «شهر تبلیغات»
15. «شهر تبلیغات»


16. «عدالت اجتماعی»
16. «عدالت اجتماعی»[[پرونده:خوروش.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل]]17. «علل بیماریهای روحی»
 
17. «علل بیماریهای روحی»


18. «فدائیان شهوت»  
18. «فدائیان شهوت»  
سطر ۶۵: سطر ۶۴:
24. «موسیقی در اسلام»، مطبوع<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 536 و 537؛ مزارات اصفهان، صص 125 و 126.</ref>
24. «موسیقی در اسلام»، مطبوع<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 536 و 537؛ مزارات اصفهان، صص 125 و 126.</ref>


== وفات ==
<br />
خوروَش در جمادی الاولی 1409ق وفات یافته و در گورستان جدید [[باغ رضوان]] اصفهان مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان ، ج2 ، صص734و735 .</ref>
==وفات==
خوروَش در جمادی الاولی 1409ق وفات یافت و در گورستان جدید باغ رضوان اصفهان مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان ، ج2 ، صص734-735 .</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
<references />
<references />


== منبع ==
==منبع==
برگرفته از : [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .
 
<br />
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 . <br />
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۵۰

حاج حسین عبداللهی خوروَش ( 1339ق - 1409ق )، فرزند غلامعلی بن حاج محمّد رضا مباشر اصفهانی، از شعراء و نویسندگان معاصر و دانشمندی محقّق، نویسنده ای توانا و پژوهشگری سخت کوش بود.


معرفی

او در رجب سال 1339ق در اصفهان متولّدشد . تحصیلات قدیم و جدید خویش را در مدارس جدید و قدیم نزد اساتید به پایان رسانید و عمری را به مطالعه و تألیف و تحقیق در موضوعات دینی گذرانید.

وی مدّتی روزنامه ای به نام «پیک عدالت» منتشر می کرد و در برخی از روزنامه های اصفهان و تهران مقالاتی می نوشت. همچنین او سالها به کتابفروشی در کتابفروشی که به نام «مطهر» نامیده بود، مشغول بود.

او شعر نیز می سرود و ابتدا «هابط» تخلّص داشت. سپس آن را به «همّت» تغییر داد.

این ابیات از اوست :

به کشوری که در آن نیست فکر فهمیدن رواست گریه بر آن کرد جای خندیدن
درآن سرای که دزدان ز مکر بیدارند نه جای اَمن و امانست بهر خوابیدن

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

خوروش 2.jpg

1. «افکار و عقاید بزرگان»

2. «انقلاب یا نهضت سیّد جمال الدّین»، مطبوع

3. «برهان در نسخ ادیان»

4. «بهداشت صورت»

5. «پیشوای آینده جهان»

6. «تأثیر موسیقی بر روان و اعصاب»، مطبوع

7. «تراش ریش از نظر بهداشت و اسلام»، مطبوع

8. «خطرات آینده»

9. «دخانیات از نظر بهداشت و اسلام»

10. «دیوان اشعار» از غزل و قصیده و رباعی

11. «شطرنج»

12. «سیّد جمال الدّین و سازمان فراماسونری»

13. «سیاست خارجی ها در ایران»

14. «شعله احساسات»

15. «شهر تبلیغات»

16. «عدالت اجتماعی»

خوروش.jpg

17. «علل بیماریهای روحی»

18. «فدائیان شهوت»

19. «فرهنگ اسلام شناسان خارجی»، مطبوع

20. «فرهنگ زندگی»

21. «قرآن و فلاسفه غرب» یا «قرآن از نظر دانشمندان خارجی»

22. «کمونیزم در مکتب اجتماع»

23. «مردان نامی و دانشمندان باختر»

24. «موسیقی در اسلام»، مطبوع[۱]


وفات

خوروَش در جمادی الاولی 1409ق وفات یافت و در گورستان جدید باغ رضوان اصفهان مدفون شد.[۲]

پانویس

  1. تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 536 و 537؛ مزارات اصفهان، صص 125 و 126.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان ، ج2 ، صص734-735 .

منبع