این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدجعفر رجایی صحاف»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
جز (اصلاح منبع) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''محمّدجعفر صحّاف''' متخلّص به | '''محمّدجعفر صحّاف''' فرزند محمّدرضا متخلّص به «'''رجایی'''» شاعر و ادیب هنرمند، (1292ق -1365ق )در اصفهان به تحصیل پرداخت.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 209-210.</ref> | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
در صحافی ابتدا نزد آقا محمّد تقی صحاف به شاگردی پرداخت امّا چون استاد در یاد دادن فنون کار بخل می ورزید، نزد آقا محمّدحسین صحّاف رفت و در هنر صحّافی و تجلید، از اساتید زبردست اصفهان شد.<ref>تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، صص 374-372.</ref> | |||
طبع شعر نیز داشت و طبعش به شوخی و هزل مایل بود و از اعضای اوّلیه انجمن ادبی شیدا در اصفهان به شمار می رفت. | طبع شعر نیز داشت و طبعش به شوخی و هزل مایل بود و از اعضای اوّلیه انجمن ادبی شیدا در اصفهان به شمار می رفت. | ||
بیت زیر از اوست: | بیت زیر از اوست: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|مدح و تحسین نیست در‌خور مردمان پست را|خیره تر سازد مدارا زنگی بد مست را}}{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | |||
== وفات == | |||
وی سرانجام در 8 صفر 1365ق وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص300.</ref> | وی سرانجام در 8 صفر 1365ق وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص300.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده:شعرا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۵۲
محمّدجعفر صحّاف فرزند محمّدرضا متخلّص به «رجایی» شاعر و ادیب هنرمند، (1292ق -1365ق )در اصفهان به تحصیل پرداخت.[۱]
معرفی
در صحافی ابتدا نزد آقا محمّد تقی صحاف به شاگردی پرداخت امّا چون استاد در یاد دادن فنون کار بخل می ورزید، نزد آقا محمّدحسین صحّاف رفت و در هنر صحّافی و تجلید، از اساتید زبردست اصفهان شد.[۲]
طبع شعر نیز داشت و طبعش به شوخی و هزل مایل بود و از اعضای اوّلیه انجمن ادبی شیدا در اصفهان به شمار می رفت.
بیت زیر از اوست:
| مدح و تحسین نیست در‌خور مردمان پست را | خیره تر سازد مدارا زنگی بد مست را |
وفات
وی سرانجام در 8 صفر 1365ق وفات یافت.[۳]
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.