این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «جواد بن ابوالقاسم شوقی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد کلی) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا جواد شوقی''' فرزند میرزا ابوالقاسم، شاعر ادیب در سال ۱۲۹۹قمری در اصفهان متولّد شد و در این شهر علم و ادب آموخت.<ref>مهدوی،اعلام اصفهان،جلد۲،ص۳۸۰-۳۸۱.</ref> | '''میرزا جواد شوقی''' فرزند میرزا ابوالقاسم، شاعر ادیب در سال ۱۲۹۹قمری در اصفهان متولّد شد و در این شهر علم و ادب آموخت.<ref>مهدوی،اعلام اصفهان،جلد۲،ص۳۸۰-۳۸۱.</ref> | ||
== معرفی == | |||
میرزا جواد شور و شوقی در سرودن شعر و طبعی روان داشت و علامه بر سرودن غزل و رباعی، اشعار بسیاری ر مدایح و مراثی معصومین علیهم السلام سروده است. | |||
از اوست:{{شعر}} | |||
{{ب|کنون که فصل دی و موسم زمستان است|بنوش مِی که زمستان، بهار مستان است}} | |||
{{ب|اثر اگر ز گلستان نمانده است چه غم|صفای عارض یاران به از گلستان است<ref>دیوان شوقی اصفهانی، (مقدمه)؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج۳، ص۲۰۵۰؛ الذریعه، ج۹، ص۵۴۸؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص ۲۸۴ و ۲۸۵.</ref>}}{{پایان شعر}}دیوان اشعار او در سال ۱۳۳۳شمسی و ۱۳۶۹شمسی به طبع رسیده است. | |||
== وفات == | |||
او در سال ۱۳۶۴قمری به عتبات عالیات رفت و محرم ۱۳۷۱ قمری وفات یافت و در آن ارض اقدس مدفون شد. | |||
صغیر اصفهانی ماده تاریخ وفات او را چنین سروده است:{{شعر}} | صغیر اصفهانی ماده تاریخ وفات او را چنین سروده است:{{شعر}} | ||
{{ب|کسی اگر صغیر احوال پرسد|که فوتش در چه تاریخ و زمان بود}} | {{ب|کسی اگر صغیر احوال پرسد|که فوتش در چه تاریخ و زمان بود}} | ||
{{ب|نهد در جمع پا جبرئیل و گوید|«که پیش از مرگ شوقی در جنان بود}}{{پایان شعر}} | {{ب|نهد در جمع پا جبرئیل و گوید|«که پیش از مرگ شوقی در جنان بود}}{{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۴۸
میرزا جواد شوقی فرزند میرزا ابوالقاسم، شاعر ادیب در سال ۱۲۹۹قمری در اصفهان متولّد شد و در این شهر علم و ادب آموخت.[۱]
معرفی
میرزا جواد شور و شوقی در سرودن شعر و طبعی روان داشت و علامه بر سرودن غزل و رباعی، اشعار بسیاری ر مدایح و مراثی معصومین علیهم السلام سروده است.
از اوست:
| کنون که فصل دی و موسم زمستان است | بنوش مِی که زمستان، بهار مستان است | |
| اثر اگر ز گلستان نمانده است چه غم | صفای عارض یاران به از گلستان است[۲] |
دیوان اشعار او در سال ۱۳۳۳شمسی و ۱۳۶۹شمسی به طبع رسیده است.
وفات
او در سال ۱۳۶۴قمری به عتبات عالیات رفت و محرم ۱۳۷۱ قمری وفات یافت و در آن ارض اقدس مدفون شد.
صغیر اصفهانی ماده تاریخ وفات او را چنین سروده است:
| کسی اگر صغیر احوال پرسد | که فوتش در چه تاریخ و زمان بود | |
| نهد در جمع پا جبرئیل و گوید | «که پیش از مرگ شوقی در جنان بود |
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.