این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین بن محمدعلی عریضی»
(ایجاد صفحه) |
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ سید حسین بن سید محمدعلی عریضی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به سید حسین بن محمدعلی عریضی منتقل کرد) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{رده‌بندی‌نشده}}{{نیازمند ویرایش}} | |||
'''سیّد حسین عریضی''' (1285ش-1411ق) فرزند آقا سیّد محمّد علی حسینی عریضی اصفهانی، دانشمند بزرگوار، فاضل ادیب و زبان شناس معاصر در اصفهان است. | |||
سیّد حسین عریضی فرزند آقا سیّد محمّد علی | |||
== آثار == | ==معرفی== | ||
وی در اصفهان متولد شد و فرزند آقا سیّد محمّد علی بن سیّد محمّد باقر حسینی عریضی اصفهانی است. پدرش از اساتید علم قرائت و تجوید بود. او در اصفهان تحصیلات ابتدائی و متوسطه را تا دیپلم ادامه داد و به استخدام وزارت راه درآمد؛ امّا پس از مدّتی به وزارت معارف منتقل شده و به تدریس در دبیرستانهای اصفهان پرداخت و پس ازچند سال به معاونت و ریاست دبیرستان ادب منصوب شد و 25سال رئیس این دبیرستان بود. | |||
او در کنار آن کار، همواره به طور خودجوش به مطالعه و آموختن ادامه داد و در زبانهای فارسی، عربی و فرانسه مهارت یافت. همچنین در رشته حقوق در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و پس از تأسیس دانشکده ادبیات در اصفهان به تدریس جامعه شناسی در آنجا مشغول شد.<ref>نشریه «افتخارات ملّی»، شماره 288، نوزدهم اردیبهشت 1370ش؛ یادنامه ادب، صص 37-35.</ref> | |||
==آثار== | |||
آثار و تألیفات زیر از اوست: | آثار و تألیفات زیر از اوست: | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۲۳: | ||
6. «ترجمه تاریخ هندی» تألیف: «پیِر میل» که در سال 1336ش به چاپ رسیده است.<ref>آئین فرزانگی، ج1، صص 84 و 85.</ref> | 6. «ترجمه تاریخ هندی» تألیف: «پیِر میل» که در سال 1336ش به چاپ رسیده است.<ref>آئین فرزانگی، ج1، صص 84 و 85.</ref> | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
او پس از یک عمر خدمت صادقانه به علم و اجتماع در بعدازظهر 23 رمضان سال 1411ق وفات یافته و در قطعه نام آوران واقع در گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص725-726</ref> | او پس از یک عمر خدمت صادقانه به علم و اجتماع در بعدازظهر 23 رمضان سال 1411ق وفات یافته و در قطعه نام آوران واقع در گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص725-726</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۱۸
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
سیّد حسین عریضی (1285ش-1411ق) فرزند آقا سیّد محمّد علی حسینی عریضی اصفهانی، دانشمند بزرگوار، فاضل ادیب و زبان شناس معاصر در اصفهان است.
معرفی
وی در اصفهان متولد شد و فرزند آقا سیّد محمّد علی بن سیّد محمّد باقر حسینی عریضی اصفهانی است. پدرش از اساتید علم قرائت و تجوید بود. او در اصفهان تحصیلات ابتدائی و متوسطه را تا دیپلم ادامه داد و به استخدام وزارت راه درآمد؛ امّا پس از مدّتی به وزارت معارف منتقل شده و به تدریس در دبیرستانهای اصفهان پرداخت و پس ازچند سال به معاونت و ریاست دبیرستان ادب منصوب شد و 25سال رئیس این دبیرستان بود.
او در کنار آن کار، همواره به طور خودجوش به مطالعه و آموختن ادامه داد و در زبانهای فارسی، عربی و فرانسه مهارت یافت. همچنین در رشته حقوق در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و پس از تأسیس دانشکده ادبیات در اصفهان به تدریس جامعه شناسی در آنجا مشغول شد.[۱]
آثار
آثار و تألیفات زیر از اوست:
1.«تاریخ اصفهان»
2.«ترجمه سفرنامه شاردن» قسمت اصفهان که دوبار به چاپ رسیده است.
3. ترجمه مقاله ای درباره کتابهای «لطائف غیبیه» و «مصقل صفا» تألیف سیّد احمد علوی به فرانسه به خواهش سیّد جمال الدّین میردامادی جهت هانری کربن خاورشناس فرانسوی.
4. «گوشه هایی ناشناخته تاریخی حمله مغول به ایران»
5. مقاله «زبان فارسی را پاسداری کنیم» [۲]
6. «ترجمه تاریخ هندی» تألیف: «پیِر میل» که در سال 1336ش به چاپ رسیده است.[۳]
وفات
او پس از یک عمر خدمت صادقانه به علم و اجتماع در بعدازظهر 23 رمضان سال 1411ق وفات یافته و در قطعه نام آوران واقع در گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون گردید.[۴]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.