جمال ساعد خلیل زاده نقنه ای

جمال خلیل زاده نقنه ای متخلّص به «ساعد» شاعر ادیب معاصر است.

معرفی

وی از اهالی قریه «نقنه» در حوالی بروجن است، دارای طبعی متوسّط می باشد. گاهی شعر می گوید.

مران اسب ای برادر گر به دست آری تو میدانی		مشو غَرّه اگر گوئی خورد ناگه به چوگانی
چو اسکندر شود گر عالمی در زیر فرمانت		بجو آب حیات از قوّت بازو به آسانی
بشر را دانش و فکر پاک و عقل دوراندیش		به جاها می رساند رو برون از فکر انسانی
قناعت شرط انسان است زیرا گر طمع افتاد		بسی تیغ از کف سردار و افسرهای سلطانی
گرت رای نکوئی ست رو اندر پی نیکان		بنه دائم بدی را بر بدان باشد به ارزانی
دلا دائم چو دُرّ در گوش خود کن پند ساعد را		که هر کس رفت از این ره نیست در کارش پشیمانی

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.